| |
ΝΤΟΜΙΝΟ
Περνάνε χρόνια και γυρνώ
όλοι μ'έχουν ξεχάσει
κι εγώ που θέλω να ξεχνώ
σε τοίχους έχω κλάψει.
Κλαίω μονάχος για αλήθεια
έχω ξεχάσει να πενθώ
μα μου 'μεινε μια συνήθεια
μέσα στο ψέμα σας να ζώ.
Ψέμα μου τόσο σε μισώ
που λέω θα πεθάνω
αλήτης έμαθα να ζώ
μα στην αλήθεια επάνω.
Αλήθεια που είναι σχετική
στον κόσμο αυτον τον ψεύτη
και οι ανθρώποι περαστικοί
φεύγουν μ'έναν καθρέφτη
Καθρέφτης ειναι
το σώμα της ψυχής
παιδι! το σώμα χάνεται
δεν μένει άλλος κανείς.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
