Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Έχει δρόμο
 
Χρόνια καμπάνα σ’ εκκλησιά
την άπιστη καλούσα
τα δάκρυα τρυγούσα
και ζύμωνα κρασιά

Το μέταλλο πια ράγισε
μαρμάρωσε η γλώσσα
σε δρόμους που ματώσαν
η ελπίδα μου ναυάγησε

Μα έχει δρόμο το ταξίδι , έχει δρόμο
μ’ άλλη αγάπη για στολίδι μου και νόμο

και δεν αξίζει η αγκαλιά μου , δεν αξίζει
άδειο να μένει του φιλιού το μετερίζι

Μεσ’ το άδικο κουράστηκα
με τρέλανε το ψέμα
το άχρωμό της βλέμμα
Στην ερημιά ξεβράστηκα

Μα έχει δρόμο η καρδιά μου , έχει δρόμο
κρεμάει απόφαση , σακίδιο στον ώμο

Να τη χτυπήσει την καμπάνα της και πάλι
καινούρια αγάπη , παραδείσου τ’ ακρογιάλι



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 3
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Η γλώσσα είναι ένας τρόπος για ν' αλλάξω...
 
μηχανοδηγος
09-04-2010 @ 04:26
Μα έχει δρόμο το ταξίδι , έχει δρόμο.....

Ατέλειωτο....το ταξίδι....
μηχανοδηγος
09-04-2010 @ 04:26
Μα έχει δρόμο το ταξίδι , έχει δρόμο.....

Ατέλειωτο....το ταξίδι....
Αγνή
09-04-2010 @ 10:07
με λυπεί που δεν βλέπω πολλά πολλά σχόλια
στους στίχους σου..
γιατί είναι ζυμωμένοι..
έχει δρόμο η καρδιά Δημήτρη, τον δικό της...

Το μέταλλο πια ράγισε
μαρμάρωσε η γλώσσα
!!!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο