| |
| | Σονετο της ημισεληνου |  | | |
Στο φως της ημισεληνου
μαυρη ψυχη αλυχτισα,
κι απλωνονταν στα ποδια της
μια σιγαλια αλητισσα.
Καθενα, που ξεπροβαλαν
τ' αστερια απ την κρυψωνα τους,
σιγα, να ερχονταν κι Αυτη,
σαν αγιο φως στ΄αλωνια τους.
Μαυρο το πεπλο της στιγμης σε γκρι θαμπο που χανεται,
λυκνιζεται τους, στις κορφες
ο αερας πανω αισθανεται..
Σαν της νυχτιας ο αρπισμος χορευει με την πλαση,
ετσι θωρω τα χναρια Της,
τ΄αγια , που εχω χασει.
θανασης κρουσταλης[I][/I]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
| | ...κι ακόμα φέγγουν τα θαμπά φώτα της πόλης που μας κράτησε στα χέρια της | | | |
|
Σμαραγδα 2,17
09-04-2010 @ 13:34 | Στο φως της ημισεληνου
μαυρη ψυχη
αλυχτισα,
κι απλωνονταν στα ποδια της
μια σιγαλια
αλητισσα.
πολυ καλο... ::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: | | sofianaxos
09-04-2010 @ 13:36 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | | **Ηώς**
09-04-2010 @ 14:50 | Σαν της νυχτιας ο αρπισμος....................
είσαι πάντα στην καρδιά μας... ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | Ξίδι ΤΟΠ
16-04-2010 @ 01:38 | Well I'll be damned
Here comes your ghost again
But that's not unusual
It's just that the moon is full
And you happened to call
And here I sit
Hand on the telephone
Hearing a voice I'd known
A couple of light years ago
Heading straight for a fall
As I remember your eyes
Were bluer than robin's eggs
My poetry was lousy you said
Where are you calling from?
A booth in the midwest
six years ago
I bought you some cufflinks
You brought me something
We both know what memories can bring
They bring diamonds and rust
Well you burst on the scene
Already a legend
The unwashed phenomenon
The original vagabond
You strayed into my arms
And there you stayed
Temporarily lost at sea
The Madonna was yours for free
Yes the girl on the half-shell
Would keep you unharmed
Now I see you standing
With brown leaves falling around
And snow in your hair
Now you're smiling out the window
Of that crummy hotel
Over Washington Square
Our breath comes out white clouds
Mingles and hangs in the air
Speaking strictly for me
We both could have died then and there
Now you're telling me
You're not nostalgic
Then give me another word for it
You who are so good with words
And at keeping things vague
Because I need some of that vagueness now
It's all come back too clearly
Yes I loved you dearly
And if you're offering me diamonds and rust
I've already paid | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
