Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Η ρίμα
 
[B]Η ρίμα
Του Γιάννη Ποταμιάνου[/B]

Ασφυκτιά το ποίημά μου μες τη ρίμα
Στενός κορσές το νόημα, τρελό
Πως ν’ αποδώσω την ουσία και το σχήμα
Σαν τη Λολίτα στον καθρέφτη, προκαλώ

Ταιριάζω όμορφα τις λέξεις όπου τελειώνουν
Οι πόθοι το χαρτί μου όταν λερώνουν
Η ρίμα στο κεφάλι μου βουίζει
Τα βλέφαρα, η νύχτα μου λυγίζει

Και η καρδιά καθώς χτυπάει σαν ταμπούρλο
Άντε να βρεις ρυθμό, γίνεσαι βούρλο
Μαρμαρυγές κι αισθήματα δεν μπαίνουν
Σαν τα μουλάρια στο ζυγό να βολοδέρνουν

Εξ’ ορισμού ανατρέπουνε την τάξη
Πως τα έχω εγώ, μη βρέξει και μη στάξει;
Τα δάκρυα τρέχουν σε άναρχα ρυάκια
Χορεύουν ενίοτε με αυτόνομα μεράκια

Στους στίχους οι λέξεις είναι βόμβες
Νάρκες, θυσιάζουν τις καρδιές, σ’ εκατόμβες
Κι’ αυτό το ποίημα που ακροβατεί πάνω στη ρίμα
Μπουρλότο στις απόψεις μου, τι κρίμα!

Ως ποιητής αυτόχειρας
Στη μοναξιά μονόχειρας

[U]Υστερόγραφο:[/U]
Η ρίμα είναι σαν περσικό χαλί,
Η σκόνη που μαζεύει είναι πολλή
Η ομορφιά του όμως είναι μεγάλη,
Ένας παράδεισος και δέκα παπαγάλοι

[B] 31 Μαρτίου 2010
Γιάννης Ποταμιάνος[/B]


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 24
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
sofianaxos
09-04-2010 @ 14:05
ΜΕ ΡΙΜΑ Η ΧΩΡΙΣ ΕΙΣΑΙ ΦΟΒΕΡΟΣ !!!!!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::

ΚΑΛΟ ΞΗΜΕΡΩΜΑ ΓΙΑΝΝΗ
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
09-04-2010 @ 14:07
Κι’ αυτό το ποίημα που ακροβατεί πάνω στη ρίμα
Μπουρλότο στις απόψεις μου, τι κρίμα!
::theos.:: ::up.:: ::theos.::
μηχανοδηγος
09-04-2010 @ 14:15
και δέκα παπαγάλοι ........
Τελικά......μάλλον προτιμώ την ρίμα........
oneiropola
09-04-2010 @ 14:28
Ως ποιητής αυτόχειρας
Στη μοναξιά μονόχειρας

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::

καλο βραδυ Γιαννη!!
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
09-04-2010 @ 14:52
Κι’ αυτό το ποίημα που ακροβατεί πάνω στη ρίμα
Μπουρλότο στις απόψεις μου, τι κρίμα!
::yes.:: ::theos.:: ::yes.::
**Ηώς**
09-04-2010 @ 14:57
Ως ποιητής αυτόχειρας
Στη μοναξιά μονόχειρας .........τα είπανε οι προλαλήσαντες....
καλό σου βράδυ Γιάννη! ::yes.:: ::theos.:: ::theos.::
ΨΕΥΔΩΝΥΜΟΣ
09-04-2010 @ 15:44
ωραίο...εύγε! ::up.:: ::up.::
prince philip
09-04-2010 @ 15:48

Στους στίχους οι λέξεις είναι βόμβες
Νάρκες, θυσιάζουν τις καρδιές, σ’ εκατόμβες
Κι’ αυτό το ποίημα που ακροβατεί πάνω στη ρίμα
Μπουρλότο στις απόψεις μου, τι κρίμα!

αριστο !!! ::yes.::
χρήστος
09-04-2010 @ 21:53
έχει αρκετά όμορφα σημεία το ποίημα σου, να είσαι καλά
sofiagera
09-04-2010 @ 23:38
Στους στίχους οι λέξεις είναι βόμβες
Νάρκες, θυσιάζουν τις καρδιές, σ’ εκατόμβες
Κι’ αυτό το ποίημα που ακροβατεί πάνω στη ρίμα
Μπουρλότο στις απόψεις μου, τι κρίμα ::yes.:: Ρίμες ξεχωριστές που δεν υποτάσσουν την ουσία αντίθετα την ελευθερώνουν ::yes.::
::up.::
Ναταλία...
10-04-2010 @ 00:39
Ταιριάζω όμορφα τις λέξεις όπου τελειώνουν
Οι πόθοι το χαρτί μου όταν λερώνουν
Η ρίμα στο κεφάλι μου βουίζει
Τα βλέφαρα, η νύχτα μου λυγίζει

πολύ μου άρεσαν οι ρίμες σου ::yes.:: ::theos.:: ::theos.::
Rannia . k
10-04-2010 @ 00:50
Υπέροχο Γιάννη!!!
Την καλημέρα μου και ένα όμορφο Σαββατοκύριακο!!!
::yes.:: ::smile.:: ::yes.::
Kanados416
10-04-2010 @ 02:11
Ένας παράδεισος και δέκα παπαγάλοι


μόνο!!!!!!!!!!!!
και πολύ.... "ψώρα" (Αδαμάντιος Κορραής)

πολύ ωραίο
Καλημέρα Γιάννη από τοΤορόντο
::up.:: ::yes::
Σειληνία
10-04-2010 @ 02:19
"Πως ν’ αποδώσω την ουσία και το σχήμα
Σαν τη Λολίτα στον καθρέφτη, προκαλώ"
::up.:: ::up.::
DimitrisPratsos
10-04-2010 @ 02:34
καλημερα Γιαννη παρα πολυ ωραιο και σημερα
::up.:: ::up.:: ::up.::
stixoplektis
10-04-2010 @ 08:11
ΑΧ ΑΥΤΗ Η ΡΙΜΑ ))) ΚΑΙ ΟΜΩΣ ΕΚΛΗΣΕ ΠΑΝΕΜΟΡΦΑ !!!
Δέσποινα1971
10-04-2010 @ 10:20
Ένας παράδεισος και δέκα παπαγάλοι!!!

::up.:: ::up.:: ::up.::
kantadoros
10-04-2010 @ 11:28
Αμάν!!!!!!!!!
φραγκοσυριανος
10-04-2010 @ 12:09
Και η καρδιά καθώς χτυπάει σαν ταμπούρλο
Άντε να βρεις ρυθμό, γίνεσαι βούρλο
Μαρμαρυγές κι αισθήματα δεν μπαίνουν
Σαν τα μουλάρια στο ζυγό να βολοδέρνουν

Εξ’ ορισμού ανατρέπουνε την τάξη
Πως τα έχω εγώ, μη βρέξει και μη στάξει;
Τα δάκρυα τρέχουν σε άναρχα ρυάκια
Χορεύουν ενίοτε με αυτόνομα μεράκια
::up.:: ::up.:: ::up.::
Helene52
10-04-2010 @ 13:05
Στους στίχους οι λέξεις είναι βόμβες
Νάρκες, θυσιάζουν τις καρδιές, σ’ εκατόμβες
Κι’ αυτό το ποίημα που ακροβατεί πάνω στη ρίμα
Μπουρλότο στις απόψεις μου, τι κρίμα!

Καταπληκτικό !!!!!!!!
::theos.:: ::yes.:: ::theos.::
ierax
10-04-2010 @ 14:20
όμως η ρίμα,
δεν είναι το ποιήμα...
viki72
11-04-2010 @ 13:17
Ασφυκτιά το ποίημά μου μες στη ρίμα...

Οι πόθοι το χαρτί μου όταν λερώνουν...

Τα δάκρυα τρέχουν σε άναρχα ρυάκια....

Στο σύνολό του είναι πολύ καλό, προσπαθώ να ξεχωρίσω κάποιους στίχους, όπως τους παραπάνω.
::up.:: ::up.::
το κορίτσι του Μαι
14-04-2010 @ 00:15
"Ταιριάζω όμορφα τις λέξεις όπου τελειώνουν
Οι πόθοι το χαρτί μου όταν λερώνουν..."
λερώνεις όμορφα εσυ!!!
O Axristos
26-04-2010 @ 00:58
Ως ποιητής αυτόχειρας
Στη μοναξιά μονόχειρας

Υστερόγραφο:
Η ρίμα είναι σαν περσικό χαλί,
Η σκόνη που μαζεύει είναι πολλή
Η ομορφιά του όμως είναι μεγάλη,
Ένας παράδεισος και δέκα παπαγάλοι

Ευφυεστατο!!!!
Μ'άρεσει!!!


::up.:: ::up.:: ::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο