| Και ‘όμως δεν κρατάει για πού
Είναι λίγες οι στιγμές και αόριστες
Οι σκέψεις μου ουρλιάζουν στο μυαλό μου
Λένε να γίνουν λέξεις, να πάρουνε μορφή
-τίποτα- δεν λέω τίποτα
Τελειώνει, τελειώνεις, έχασα; Κέρδισα;
Σε παίρνω στα χέρια μου σαν να ‘σε αύλη μορφή
Εγώ σε ακουμπάω και ας μην το βλέπουν
Σου μιλάω.. σου γελάω…σε κοιτάω και ας χάνεσαι
Και εσύ μιλάς για παραμύθια και για όνειρα
Φυσάς ζωή σε δράκους και σε πρίγκιπες
Και η νύχτα σβήνει …
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 1 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|