| θυμάσαι τι μου έλεγες κάποτε..?θυμάσαι εκείνα τα βράδια που η ψυχή μου σου ανήκε..? και εκείνα τα πρωινά που τίποτα δεν σταματούσε την δίψα μου για έρωτα και για συναίσθημα..?
θυμάμαι που σε κοιτούσα και χανόμουν.. έφτιαχνα ιστορίες και όνειρα.. ονειρευόμουν εκείνο το σπιτάκι στο βουνό. εκείνο το ξύλινο! θυμάσαι? πως να μην θυμάσαι.. είναι εκείνο που του έβαλες φωτιά φυσώντας με μανία για να πάρει περισσότερο! και έμενα με ξέχασες εκεί μέσα! ή μήπως επίτηδες με άφησες εκεί..?και ξέρεις εγώ κάηκα.. και έχω ακόμα σημάδια.. μου είπες μέρες, μήνες μετά την φωτιά πως πίστευες πως ξεπέρασα την ιστορία μας..πως να σβήσω τα εγκαύματα..πες μου..πως να ξεχάσει μια καρδιά ότι έζησε..και συγχώρεσε με που δεν θυμάμαι χρόνο αλλά για μένα απλά κυλάει..διψούσα τότε, θυμάσαι? διψούσα για ότι μαγικό κρύβει ο έρωτας.. το ήξερες, θυμάσαι? ναι θυμάσαι. και μου τα χάρισες αλλά λίγο.. και θα μου αρκούσε και αυτό το λίγο αλλά ήταν ψέμα.. μια φαντασία, μια.. όπως το' πες.. ιστορία.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 1 Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | |
|