stixoi.info: Ούτι

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	132760 Τραγούδια, 271256 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Ούτι

Πόσο λίγο με γνωρίζει και πλησιάζει
η ματιά σου κοντινή και με χαράζει
πόσο λίγο με γνωρίζει και μου μοιάζει
με πειράζει και γυρνά και μένει εκεί.

Τα περιστέρια δε ζυγώνουν σε γκρεμούς
μα στη φωτιά σ’ αυτό το φως που μου ζητάτε
συνειρμοί μακριά τον πόνο μου μεθάτε
μα τριγύρω εγώ θα νιώσω τους θεούς.

Εγώ που νίκησα τους λύκους με τα χέρια
με περιστέρια θα διασχίζω τους καιρούς
τα μεσημέρια μας διασταυρωμένα
με ένα ούτι να καλώ τους ουραγούς.

Αυτή την ώρα που ζητάς να προχωρήσω
έχω χαθεί μέσα στα βάθη της ψυχής
μ’ ένα χάδι στις χορδές που τις κουρδίζω
σέρνω τα βάρη της ζωής να μην τα δεις.

Μ’ αμφισβητούν σα συγγενείς κάποιες μου σκέψεις
κι απ’ το θεό ζητάω λίγη υπομονή
δεν το περίμενα σαν χάδι να επιστρέψεις
σε μένα ήρθες να πιστέψω στη ζωή.

Να σεργιανάς μες τη στιγμή χωρίς πια λέξεις
στερνή μου θύμηση που σβήνεις μακρινή
με ένα ψίθυρο γυρίζεις και με δένεις
γλυπτό που σμίλεψε στην πέτρα η στιγμή.

Απ’ τα μάτια τα κλαμένα λίγο μπλε
με την αύρα του ουρανού μέρα μου πρώτη
δανεική να μεταλάβω τη συγνώμη
να μεταλάβω λίγο φως από φιλί

κι εσύ θα βάλεις στο χορό ό,τι ζητήσω
για να θυμίσει το μετάξι ανατολή
μ’ αυτό το κόκκινο φωτιάς θα σε νικήσω
και το μισό το μενταγιόν θα το χωρίσω
με φλόγα κίτρινη που καίει πιο πολύ

αχ και να μοιάσει κι η ζωή σ’ αυτό το λίγο
αυτό που σέρνω απ’ τα βάθη της ψυχής
για να ξυπνήσω απ’ τη λήθη ν’ αντικρίσω
μες στην ψυχή αυτή την πρώτη υποταγή.

Τα όνειρά μου τη ζωή μου σκιαγραφούν
και κρυφακούνε κτυποκάρδια σαν κοιμάμαι
γραφώ διαγράφω τα γραμμένα που φοβάμαι
νηστεύω μ’ όνειρα μισούς ωκεανούς.

Μονιασμένα περιστέρια δες πετάνε
δες με φέρανε εδώ με στεναγμούς
σ’ εφιάλτες δε πετάνε δίχως τέρι
μα με ρούχο της αυγής το μεσημέρι
κι οι θνητοί ξεχνούν τον πόνο και νικούν.


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 5 Στα αγαπημένα: 0


		Ταξινόμηση
	Συλλογή Στης Μουσικής τον Πύργο ♪♫♪♫ // ♪♫♪ Κατηγορίες Αταξινόμητα Ομάδα Αταξινόμητα

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

Εμπνευστείτε κι αφήστε τους άλλους να ανησυχούν.

Kanados416 11-04-2010 @ 16:41	Αυτή την ώρα που ζητάς να προχωρήσω έχω χαθεί μέσα στα βάθη της ψυχής μ’ ένα χάδι στις χορδές που τις κουρδίζω σέρνω τα βάρη της ζωής να μην τα δεις. υπέροχο όλο το ποίημά σου καλό ξημέρωμα ::up.:: ::yes.:: ::hug.::
ΜΝΗΜΩΝ 11-04-2010 @ 21:21	Μονιασμένα περιστέρια δες πετάνε δες με φέρανε εδώ με στεναγμούς σ’ εφιάλτες δε πετάνε δίχως τέρι μα με ρούχο της αυγής το μεσημέρι κι οι θνητοί ξεχνούν τον πόνο και νικούν. επικός ύμνος ..... Χριστός Ανέστη χρόνια σου πολλά
ΥΓΡΟ ΠΥΡ 11-04-2010 @ 23:28	Τα όνειρά μου τη ζωή μου σκιαγραφούν και κρυφακούνε κτυποκάρδια σαν κοιμάμαι γραφώ διαγράφω τα γραμμένα που φοβάμαι νηστεύω μ’ όνειρα μισούς ωκεανούς. ::up.:: ::yes.:: ::up.::
Δέσποινα1971 11-04-2010 @ 23:39	Απ’ τα μάτια τα κλαμένα λίγο μπλε με την αύρα του ουρανού μέρα μου πρώτη δανεική να μεταλάβω τη συγνώμη να μεταλάβω λίγο φως από φιλί ::up.:: ::up.:: ::up.::
elpidakwstopoulou 12-04-2010 @ 08:22	Τα όνειρά μου τη ζωή μου σκιαγραφούν και κρυφακούνε κτυποκάρδια σαν κοιμάμαι γραφώ διαγράφω τα γραμμένα που φοβάμαι νηστεύω μ’ όνειρα μισούς ωκεανούς. πανέμορφο ολόκληρο !!! όμορφοι στίχοι , δυνατά νοήματα , σκέψεις , συγκινήσεις !!!! την καλσπέρα μου ::up.:: ::hug.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο