stixoi.info: αγάπα με (iv)

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	133296 Τραγούδια, 271882 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

αγάπα με (iv)

αγάπα με, μονάχα
αγάπα με
κι εγώ θα γίνω η πνοή που εμφυσήθηκε στα χείλη σου,
η πλευρά που σου δόθηκε αγόγγυστα του Αδάμ
και το νερό το ακίνητο του ποταμού που θα σε καθρεφτίσει.
ποιος θα μου μάθει αλήθεια από πού ήρθες,
από ποια ωθούμενη τρικυμία οδηγήθηκες
-μπορεί και δίχως να το θες-
μπροστά στην λυπημένη μου όψη
που άλλο δε ζητούσε από την θέα του ορίζοντα
κι από το μπλέ το τρεμουλιαστό του κύμματος;
ποιος θα με μάθει να κυβερνώ την απουσία σου
και πόσο ακόμη αγάπη μου, πόσο θα περιμένω
να τελειώσει ο χρόνος που μου ορίστηκε
για να πορευτούμε ξανά μαζί
χέρι με χέρι στο απρόσδόκητο;

αγάπα με , μονάχα,
αγάπα με
τίποτα δε μου δίνει δύναμη περισσότερη και θάρρος
και ρώμη να υψωθώ απάνω απ’ τον εγωισμό μου
και απάνω από τα πάθη μου τα ανθρώπινα
και να ανδρωθώ μέσα από τους δώδεκα άθλους
που θα μου ορίσεις για να με δεχτείς
αγάπα με πολύ σαν να υπάρχεις
γιατί είναι πρόωρο πολύ να σ’ ονομάσω μνήμη.
εσύ είσαι σάρκα ακόμη ολοζώντανη
το αίμα του ήλιου που κοκκινίζει το σούρουπο
η οπτασία εκείνη η νυχτερινή που δεν ξορκίζεται
με δυο σπυριά λιβάνι
κι η παρουσία η αγέραστη που αδίσταχτα με προσεγγίζει
κάθε που η γερασμένη μου συνείδησή
αποσύρεται μες στον γυναικωνίτη
και βγαίνουν δίχως επιτήρηση τα αισθήματά να παίξουν στην αυλή
είσαι φωνή που συνεγείρει όλες τις αισθήσεις μου μαζί
κι ανεμοστρόβιλος που παίρνει κύκλο όλες τις ανασφάλειές μου..
αγάπα με μονάχα
αγάπα με
ή μάθε με, τουλάχιστον , να σε στερούμαι


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 3 Στα αγαπημένα: 3


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Αταξινόμητα Ομάδα Αταξινόμητα

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

http://luogointerno.blogspot.com/

χρηστος καραμανος 12-04-2010 @ 02:06	αγάπα με , μονάχα, αγάπα με τίποτα δε μου δίνει δύναμη περισσότερη και θάρρος και ρώμη να υψωθώ απάνω απ’ τον εγωισμό μου ΦΟΒΕΡΟΣ ΧΡΗΣΤΟΣ!!! ::up.:: ::up.:: ::up.::
flwredia 12-04-2010 @ 05:07	αγάπα με πολύ σαν να υπάρχεις γιατί είναι πρόωρο πολύ να σ’ ονομάσω μνήμη. εσύ είσαι σάρκα ακόμη ολοζώντανη το αίμα του ήλιου που κοκκινίζει το σούρουπο η οπτασία εκείνη η νυχτερινή που δεν ξορκίζεται με δυο σπυριά λιβάνι .................. αγάπα με μονάχα αγάπα με ή μάθε με, τουλάχιστον , να σε στερούμαι -ΥΠΕΡΟΧΟ- (δεν έχει συνέχεια.... ::sad.:: )
smaragdenia 12-04-2010 @ 08:29	αγάπα με , μονάχα, αγάπα με τίποτα δε μου δίνει δύναμη περισσότερη και θάρρος και ρώμη να υψωθώ απάνω απ’ τον εγωισμό μου και απάνω από τα πάθη μου τα ανθρώπινα ::yes.:: ::yes.:: ::yes.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο