| |
| | 14/4/2010 |  | | |
Ουρλιάζω κι όμως η σιωπή
Μ’ έχει καταδικάσει
Στην σκοτεινή μου τη ζωή
Ξανά μ’ έχει ξεχάσει.
Βαδίζω, τρέχω, υπνοβατώ
Το άγνωστο προσμένω
Μεσ’ τη ψυχή μου αναζητώ
αυτό που περιμένω.
Δαίμονες, άγγελοι, εχθροί
Μακριά σας διατάζω,
Διαβάζοντας μια προσευχή
Στα μάτια σας κοιτάζω.
Στο τεντωμένο το σχοινί
Που απλώνεται μπροστά μου
Ακροβατώ χωρίς γιατί
Μακριά απ’ τη σκιά μου.
Νύχτα αγάπησε το φως
Αστέρια το φεγγάρι
Και εγώ τον μαύρο άγγελο
Που θα ‘ρθει να με πάρει.
Αιώνες νιώθω τις στιγμές,
Τα όνειρα αλήθεια,
Των χωρισμών οι μοναξιές
Κλέβουν τα παραμύθια.
Στo γράμμα μου σ’ αναζητώ,
Στον ύπνο μου σε βλέπω,
Μα σαν ξυπνώ στων ζωντανών
Την κόλαση πεθαίνω.
Πάντα στις τσέπες μου κρατώ
Δύο κέρματα για σένα
Θα σου τα δώσω μοναχά
Αν θα νοιαστείς για μένα.
Πάρε με, πάνε με μακριά
Απ’ την άβυσσο πιο πέρα
Την βάρκα σου να καρτερά
Κουράστηκε το βλέμμα.
Πνοή μου δίνεις τη ζωή
Μα δίνεις και το τέλος
Έρχεσαι, φεύγεις ξαφνικά
Ποιος μένει κερδισμένος;
Ψυχές και πνεύματα ξανά
Μου λένε για το δρόμο
Του γυρισμού απ’ τη ζωή
Που χάνεται στο χρόνο.
Αερικά τις μοναξιάς
Του αιώνιου του ύπνου
Στην αγκαλιά να κοιμηθώ
Ζητώ του μαύρου κήπου.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Πολλά μπορούσε τίποτα δεν έκανε και έζησε περιμένοντας να ζήσει | | | |
|
stixoplektis
14-04-2010 @ 21:41 |
Στον γράμμα μου σ’ αναζητώ,
Στον ύπνο μου σε βλέπω,
Μα σαν ξυπνώ στων ζωντανών
Την κόλαση πεθαίνω.
Πάντα στις τσέπες μου κρατώ
Δύο κέρματα για σένα
Θα σου τα δώσω μοναχά
Αν θα νοιαστείς για μένα.
ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΟ.ΜΠΡΑΒΟ.ΚΑΛΗΜΕΡΑ. | | crazyyyyy
14-04-2010 @ 21:43 | Νύχτα αγάπησε το φως
Αστέρια το φεγγάρι
Και εγώ τον μαύρο άγγελο
Που θα ‘ρθει να με πάρει.
Υπέροχο! Μπράβο! ::up.:: ::hug.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
