Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132760 Τραγούδια, 271256 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Η Μπουγαδα
 Γραμμενο (τον Απριλη 2010) για τη γιαγιά μου και τον παππού μου, που "έφυγε" το 1995. Σήμερα το πρωί (14/7/15) έφυγε και η γιαγιά. Έγνεψε τελικά σ΄ένα σύννεφο και το έδεσε με λεπτή βαμβακερή κλωστή. Καλό ταξίδι "γιαγιούδι μου"...
 
Άπλωσε όλη τη μπουγάδα
με χαρά που ‘χε λιακάδα
και το μαύρο της παλτό
που ‘χει φόδρα από καρό.
Που φοράει όταν κρυώνει,
όταν βρέχει, ρίχνει χιόνι
κι όταν κάνει μοναξιά
για να νοιώθει ζεστασιά

Έβαλε και το φαί
να ψηθεί από νωρίς
κι έριξε στην κατσαρόλα
λύπες, όνειρα και χρόνια
που είχαν ημερομηνία λήξης
και μοιραίες καταλήξεις
και έριξε αντί για αλάτι
και δυο σταγόνες δάκρυ

Κι αφού τα ετοίμασε όλα
έκατσε στην πολυθρόνα
τα μαλλιά της λίγο σιάχνει
και τον περιμένει να ‘ρθει
Περιμένει, περιμένει
και ο ύπνος την επαίρνει
Μα εκείνος δε σιμώνει
κι η μπουγάδα όλο στεγνώνει

Τις ρυτίδες σιδερώνει
κάθε μέρα και πεισμώνει
Ε! αφού δε λέει να ‘ ρθει
θα κινήσει να τον βρει
Το παλτό της θα φορέσει
σ' ένα σύννεφο θα γνέψει
θα το δέσει με κλωστή
να την πάει ως εκεί.

Kι έπειτα
θα πιάσει αέρας
Κι ως το τέλος της ημέρας
η μπουγάδα θα σκορπίσει
κι η ζωή θα συνεχίσει…



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 13
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Η ΕΥΓΝΩΜΟΣΥΝΗ ΕΙΝΑΙ Η ΙΣΧΥΡΟΤΕΡΗ ΜΟΡΦΗ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ...
 
giatressa
14-04-2010 @ 23:29
::up.:: ::up.:: ::up.::
όμορφο!
giannis0911
14-04-2010 @ 23:37
κι έριξε στην κατσαρόλα
λύπες, όνειρα και χρόνια
που είχαν ημερομηνία λήξης
και μοιραίες καταλήξεις
και έριξε αντί για αλάτι
και δυο σταγόνες δάκρυ

η ουσία της ζωής πλεγμένη με ελπίδες και ρυτίδες , σκόρπια στον άνεμο .... ::yes.:: ::smile.:: ::yes.::

καλημέρα σταυρούλα
galanidoy
15-04-2010 @ 00:23
::1255.:: ::1255.:: ::1255.::
peiraiotissa
15-04-2010 @ 03:09
Τις ρυτίδες σιδερώνει
κάθε μέρα και πεισμώνει

Καταπληκτικό Σταυρούλα...μπράβο σου!Πολύ γλυκιά η αφιέρωση στη γιαγιά.... ::hug.::
ΑΧΩΝΕΥΤΟΣ
15-04-2010 @ 03:19
κι έριξε στην κατσαρόλα
λύπες, όνειρα και χρόνια
που είχαν ημερομηνία λήξης

υπεροχο!!!

νοικοκυρα η γιαγια ::wink.::
kantadoros
15-04-2010 @ 03:44
Τι όμορφα και τα άλλα! Τι... τι.. δεν ξέρω τι, δεν έχω λόγια! ::hug.::
Ναταλία...
16-04-2010 @ 04:12
πανέμορφο ::yes.:: ::theos.:: ::up.::
monajia
25-08-2011 @ 22:26
ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ....................

ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΑ ΔΟΣΜΕΝΟ............

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
ΒΥΡΩΝ
30-11-2014 @ 19:38
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ***
14-07-2015 @ 15:56
Να μου αγκαλιάσεις σφιχτά και να μου φιλήσεις τον παππού... Σε περίμενε ...

Σ΄ευχαριστώ για την αγάπη σου ακόμα και τώρα τελευταία που ενώ δεν με θυμόσουν με κοιτούσες σοβαρή στο νοσοκομείο και μου έλεγες " δεν μπορώ να θυμηθώ ποια είσαι αλλα σ΄αγαπάω".

Σ΄ευχαριστώ για τις εκδρομές στη θάλασσα με το πούλμαν και τα πικ -νικ στο βουνό.

Σ΄ευχαριστώ που δεν μου χαλούσες ποτέ το χατήρι.

Σ΄ευχαριστώ για τα ρουχα που μου έραβες για τις κουκλες όταν ήμουν παιδί και τα "πειραματα" που με αφηνες να κάνω στην κουζίνα σου με υλικα από τα ντουλάπια σου, τα έκανα όλα χαλια και έπειτα εσύ συμμαζευες αδιαμαρτυρητα...

Σ΄ευχαριστώ για τα ζεστα καλοκαιρινα βραδια που μου ετοίμαζες να κοιμηθώ στρωματσαδα στην ταρατσα σου και τα ξημερωματα που επιανε ψυχρα ερχόσουν και με σκεπαζες με την κουβερτούλα...

Σ΄ευχαριστώ που το σπίτι σου ήταν για μένα καταφύγιο... Θα σε θυμάμαι πάντα...
Δημήτρης Ιατρού
14-07-2015 @ 16:13
Πολύ συγκινητικό πράγματι το σχόλιό σου Σταυρουλα. Δάκρυσα.
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
14-07-2015 @ 17:41
ΓΛΥΚΙΑ ΜΟΥ ΜΙΑ ΣΥΓΚΙΝΗΣΗ ΜΕ ΔΙΑΠΕΡΑΣΑΙ, ΜΟΥ ΞΥΠΝΗΣΕ ΘΥΜΗΣΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΔΕΛΦΗ ΠΟΥ ΕΧΑΣΑ. ΠΟΝΟΥΣΑ ΤΡΙΑ ΧΡΟΝΙΑ. ΠΗΡΑ ΜΟΛΥΒΙ ΚΑΙ ΧΑΡΤΙ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΓΡΑΦΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ, ΝΑ ΕΝΑΠΟΘΕΣΩ ΤΟ ΠΟΝΟ ΜΟΥ. Η ΣΚΙΑ ΤΗΣ ΕΡΧΕΤΑΙ ΔΙΠΛΑ ΜΟΥ, ΝΙΩΘΩ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΔΙΠΛΑ ΜΟΥ. ΘΑ ΜΕΡΩΣΕΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΣΕΝΑ Ο ΠΟΝΟΣ. ΓΡΑΨΕ- ΓΡΑΨΕ ΓΙΑ ΤΗ ΓΙΑΓΙΟΥΛΑ ΣΟΥ. ΘΑ ΔΕΙΣ ΘΑ ΣΕ ΣΚΕΠΑΖΕΙ Ο ΙΣΚΙΟΣ ΤΗΣ. ΘΑ ΖΕΙ ΔΙΠΛΑ ΣΟΥ ΣΤΑ ΔΥΣΚΟΛΑ ΣΟΥ. ΜΕ ΤΟ ΚΑΙΡΟ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΜΙΑ ΓΛΥΚΙΑ, ΠΟΛΥΤΙΜΗ ΑΝΑΜΝΗΣΗ.ΤΗΝ ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΜΟΥ ::love.:: ::love.:: ::love.::
ΙΑΣΩΝ
15-07-2015 @ 13:18
Εκπληκτική αναλογία συναισθημάτων και καθημερινότητας ,ικανή να συγκινήσει ακόμη και πέτρες! Φοβερό ποίημα!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο