Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271236 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Μηρυκάζοντας λωτούς αθανασίας
 
[align=center][B]Μηρυκάζοντας λωτούς αθανασίας
Του Γιάννη Ποταμιάνου[/B]

Φοβάμαι τις μνήμες μου
με γονατίζουν
Τσαμπιά τα δάκρυα
κρέμονται
στις δεντροστοιχίες
των ματιών μου
Ροδάκινα τα μαγουλά
φλογισμένα
Κρεμασμένα ηλιοβασιλέματα
Αναδύονται τα συναισθήματα
αφρός
Το κύμα, γλύφει τις πληγές
Σβήνει τα σημάδια τους ο χρόνος
Απλώνονται τα χέρια μου
ψηλαφούν
άδειες οι χειραψίες
Τυποποιημένες οι ανθρώπινες
επαφές, κονσέρβες
Άδεια τα πρόσωπα,
κουκουλοφόροι της μοναξιάς
Στον γύψο των media,
καλουπώνονται οι σκέψεις
Σταματά ο χρόνος
Ας πηγαινοέρχεται το εκκρεμές
Κινήσεις πανομοιότυπες
Επανάληψη
Ο χρόνος τρέχει, σαν σκύλος
κυνηγάει την ουρά του
Δεν προχωράει
αυτοαναιρείται ξαναρχίζοντας
Και εγώ αφουγκράζομαι ενεός
την ηχώ, των αινιγμάτων,
Που αφήνω ανέπαφα
Σε κάθε αιώρησή του
Η καθημερινότητα μαραίνει
την βούλησή μου
κλαδεύει τις προοπτικές μου
Χαράζουν στο πρόσωπό μου
μονοπάτια
τα ξεχασμένα όνειρα
Και όταν τα μπράτσα μου
δραπετεύουν απ’ τους καθρέφτες,
σωπαίνω
Και καθώς στη μήτρα της σιωπής
ανθίζει ένα λουλούδι
Αδράχνω στη λιπόσαρκη
αγκαλιά μου, την ελπίδα
και εκπέμπω φως
Τώρα που ξέπεσαν οι θεοί
Εγώ κρατώ τους κεραυνούς
Κι’ όταν οι θύελλες κοπάσουν
Μια ηλιαχτίδα θα φωτίσει
τα μάτια των παιδιών
Τότε θα δραπετεύσω προς το μέλλον
Εισπνέοντας βαθιές ανάσες
αισιοδοξίας
Μηρυκάζοντας αργά λωτούς
αθανασίας

[B] 27 Μαρτίου 2010
Γιάννης Ποταμιάνος[/B][/align]


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 29
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Φιλοσοφικά
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
Γιώργος Αλεξανδράκης
16-04-2010 @ 14:45
τέλειο... ::up.:: ::theos.:: ::up.::
xxix86
16-04-2010 @ 14:48
Ποίηση...
xxix86
16-04-2010 @ 14:49
Ποίηση...
gandalf
16-04-2010 @ 14:51
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::

απο τα καλυτερα σου( κατα την ταπεινη μου γνωμη)!!!
giannis0911
16-04-2010 @ 15:20
Μηρυκάζοντας αργά λωτούς
αθανασίας

Εδώ Γιάννη τα λες όλα . Μπροστά σε αυτό ωχριά η αδιαμφισβήτη ομορφιά όλων των υπόλοιπων . Αυτό και μόνο θα μπορούσε να στηρίξει οικοδομήματα σκέψεων και αναλύσεων .

::up.:: ::up.:: ::up.::

Καλό βράδυ ..
Christa E.
16-04-2010 @ 15:47
Αδράχνω στη λιπόσαρκη
αγκαλιά μου, την ελπίδα
και εκπέμπω φως
Τώρα που ξέπεσαν οι θεοί
Εγώ κρατώ τους κεραυνούς
Κι’ όταν οι θύελλες κοπάσουν
Μια ηλιαχτίδα θα φωτίσει
τα μάτια των παιδιών
Ευαίσθητο & Υπέροχο!!!!!! Λες πολλές αλήθειες!!!! ::theos.:: ::theos.:: ::hug.:: Την καλημέρα μου!!!!
ΚατεριναΘεωνα
16-04-2010 @ 15:55
ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΕΙΝΑΙ ΦΤΩΧΑ
ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΟ ΠΟΙΗΜΑ ΣΟΥ ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
staxologos
16-04-2010 @ 18:44
Είναι λες κι είμαστε σε τούτο δω το φόρουμ, αόρατα αναμεταξύ μας ενωμένοι και πιάνουμε το ίδιο νήμα, την ίδια ιδέα ταυτόχρονα και την πλέκουμε ο καθένας με την δική του τέχνη σε άλλο χρώμα, σε άλλο σχήμα, εικόνα, ήχο συγκλονιστικά συντονισμένοι. Την ίδια ακριβώς στιγμή. Τούτη την ώρα πάσχιζα ένα ποίημα του Θανάτου. Και βρέθηκα μπροστά στον μεγαλείο της Αθανασίας που παίρνει νόημα απ'Αυτόν. Σε χαιρετώ εκστασιασμένος.
ASTROFEGGIA
16-04-2010 @ 21:02
Κι’ όταν οι θύελλες κοπάσουν
Μια ηλιαχτίδα θα φωτίσει
τα μάτια των παιδιών
Τότε θα δραπετεύσω προς το μέλλον
Εισπνέοντας βαθιές ανάσες
αισιοδοξίας
Μηρυκάζοντας αργά λωτούς
αθανασίας

Επαναλαμβάνομαι Γιάννη , αλλά είναι αυτό που πιστεύω ακράδαντα ... τα παιδιά είναι η ελπίδα μας και μου αρέσει που τελείωνεις μια τόσο αξιόλογη δημιουργία , με αναφορά σε αυτά .
Καλή σου μέρα!
oneiropola
16-04-2010 @ 21:56
Τα σεβη μου !!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
sofiagera
16-04-2010 @ 22:37
Ο χρόνος τρέχει, σαν σκύλος
κυνηγάει την ουρά του
Δεν προχωράει
αυτοαναιρείται ξαναρχίζοντας ::up.:: Και όλο είναι εξαιρετικό!!!!! ένα ποιητικό χρονικό με τέλος αίσιο..... ::up.:: ::up.::
DimitrisPratsos
16-04-2010 @ 23:56
καλημερα Γιαννη υπεροχο σημερα
μπραβο ::up.:: ::up.:: ::up.::
τι θα πει ενεος δεν την ξερω αυτη τη λεξη
sofianaxos
17-04-2010 @ 00:39
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::

ΥΠΕΡΟΧΟ !!!!!!!!!!!

ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΓΙΑΝΝΗ
Γιάννης Ποταμιάνος
17-04-2010 @ 01:14
Για Dimitris Pratsos
Ενεός Δημήτρη σημαίνει: άφωνος, άναυδος από κατάπληξη
Για περισσότερα ετοιμολογία και τέτοια δες κάποιο λεξικό ή
κάνε μια αναζήτηση το ιντερνετ
Με την ευκαιρία ευχαριστώ για το σχόλιο εσένα και όλους τους φίλους
Καλημέρα
Rannia . k
17-04-2010 @ 01:23
Υπέροχο Γιάννη!!!
Την καλημέρα μου και ένα όμορφο Σαββατοκύριακο!!!
::yes.:: ::smile.:: ::yes.::
Δέσποινα1971
17-04-2010 @ 01:27
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
::up.:: ::up.:: ::up.::
galanidoy
17-04-2010 @ 01:59
Κρεμασμένα ηλιοβασιλέματα
Αναδύονται τα συναισθήματα
αφρός
Το κύμα, γλύφει τις πληγές
Σβήνει τα σημάδια τους ο χρόνος
Απλώνονται τα χέρια μου
ψηλαφούν
άδειες οι χειραψίες

τα σεβη μου!!!
kantadoros
17-04-2010 @ 03:20
Κι’ όταν οι θύελλες κοπάσουν
Μια ηλιαχτίδα θα φωτίσει
τα μάτια των παιδιών
Τότε θα δραπετεύσω προς το μέλλον
::up.::
nerzack
17-04-2010 @ 06:33
εξαιρετικό! Να'σαι καλά! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
petrwnas
17-04-2010 @ 07:56
Καλησπερα φίλε Γιαννη!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: παντα να εισαι καλα !!!!
Ναταλία...
17-04-2010 @ 08:44
Μηρυκάζοντας αργά λωτούς
αθανασίας

Υπέροχο Γιάννη ::yes.:: ::theos.::
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
17-04-2010 @ 09:12
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
O Axristos
17-04-2010 @ 10:02
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Helene52
17-04-2010 @ 10:48
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
φραγκοσυριανος
17-04-2010 @ 11:42
Τέλειο.............. ::up.:: ::theos.:: ::up.::
ΜΑΡΓΚΩ
17-04-2010 @ 11:52
Kαλησπέρα η ελπίδα ,αυτή η ζωοποιός δυναμη! ::up.::
iraklisv
17-04-2010 @ 12:57
αν το σημπυκνωνες σε λιγοτερους στιχους
θα γ-----ε!
ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΝΘΗΛΗΣ
18-04-2010 @ 13:13
Η δυναμική της γραφής σου ανεπανάληπτη!!!!!!! ::up.:: ::up.:: ::up.::
heardline
18-04-2010 @ 15:48
Τότε θα δραπετεύσω προς το μέλλον
Εισπνέοντας βαθιές ανάσες
αισιοδοξίας
Μηρυκάζοντας αργά λωτούς
αθανασίας


Πολύ ωραίο !!!!!!!!!!!

::up.:: ::up.:: ::yes.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο