Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132760 Τραγούδια, 271265 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Μικρόσωμα γιατί
 
Αντιπαλεύω με μικρόσωμα γιατί
που της πληγής μ’ όλο βαθαίνουνε το μπόι,
Κι όταν το κόκκινο αρχινήσω μοιρολόι
με στήνουν μόνη στης ζωής μου το στρατί.

Στάλα τη στάλα με το αίμα μου τα τρέφω,
ουρλιάζουν μέσα μου πνιγμένα στη σιωπή.
Κι αφού είχα πάντοτε στην τρέλα μου ροπή
τον εαυτό μου αντί για εκείνα, καταστρέφω.

Κρυφά το ξέρω μια κατάρα εξουσιάζει
όσα μου έμειναν, καλά και λιγοστά
Σάρκα τους δίνει μα τους λείπουν τα οστά
όνειρα εύπλαστα, στης μοίρας το περβάζι.

‘Κείνο το έρημο- θυμάμαι- το στρατί
εσύ περπάτησες και μου’ δωσες το χέρι
μα ώσπου το χάραμα να ρθει, βρήκα μαχαίρι
κι είναι από τότε που πληγώνουν τα γιατί.



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 16
      Στα αγαπημένα: 5
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Δεν πάω απλά με το ρεύμα. Εγώ είμαι η ροή.
 
xxix86
16-04-2010 @ 16:09
::theos.:: ::yes.:: ::theos.::
Christa E.
16-04-2010 @ 16:22
‘Κείνο το έρημο- θυμάμαι- το στρατί
εσύ περπάτησες και μου’ δωσες το χέρι
μα ώσπου το χάραμα να ρθει, βρήκα μαχαίρι
κι είναι από τότε που πληγώνουν τα γιατί.
Aπό τα πονεμένα!!!!!!!!! Υπέροχο!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: Την καλημέρα μου Αθανασία!!!!!!
χωρικός
16-04-2010 @ 16:35
http://www.youtube.com/watch?v=VizKJ-lc7fQ
και μιά αφιέρωση ::kiss.::
Ανατολικός
16-04-2010 @ 17:19
Κι αφού είχα πάντοτε στην τρέλα μου ροπή
τον εαυτό μου αντί για εκείνα, καταστρέφω.

μεγαλειώδες ... όπως κι όλο το ποίημα ... η τρίτη στροφή λίγο πιο δύσκολη από τις άλλες ... οι δύο πρώτες εξαιρετικές ...

ταπεινός θαυμαστής ...

::1255.:: ::1255.::
ASTROFEGGIA
16-04-2010 @ 20:29
Στάλα τη στάλα με το αίμα μου τα τρέφω,
ουρλιάζουν μέσα μου πνιγμένα στη σιωπή.
Κι αφού είχα πάντοτε στην τρέλα μου ροπή
τον εαυτό μου αντί για εκείνα, καταστρέφω.

Πολύ ωραίο !!! Καλημέρα !
oneiropola
16-04-2010 @ 22:04
‘Κείνο το έρημο- θυμάμαι- το στρατί
εσύ περπάτησες και μου’ δωσες το χέρι
μα ώσπου το χάραμα να ρθει, βρήκα μαχαίρι
κι είναι από τότε που πληγώνουν τα γιατί.

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
sofiagera
16-04-2010 @ 22:18
Κρυφά το ξέρω μια κατάρα εξουσιάζει
όσα μου έμειναν, καλά και λιγοστά
Σάρκα τους δίνει μα τους λείπουν τα οστά
όνειρα εύπλαστα, στης μοίρας το περβάζι ::up.:: Πολύ ωραίο όλο!!!! ::up.:: ::up.::
ΓΙΑΝΝΗΣ Κ
16-04-2010 @ 23:40
Mπορεί τα γιατί σου να είναι μικρόσωμα αλλά η ποιήσή σου
είναι τεράστια,διαβάζοντας σε, αγάπησα τη ποιήση,τι άλλο να πω να μη νομίζεις ότι υπερβάλω?
Άρτιο,όπως και να το δεις,μόνο τη τελειότητα συναντάς.
Αυτό που με κάνει να ανατριχιάζω και να σαστίζω,αυτό που ίσως ποτέ δε σου έχω πει,είναι ότι σου βγαίνει τόσο εύκολα και φυσικά....που δείχνει όχι μόνο το ταλέντο,αλλά
και την ψυχή....
Αθανασία μου,όχι μόνο θαυμαστής της ποιήσης σου.
Δεν υπάρχουν λόγια.
'Εχεις γεμίσει τα αγαπημένα μου,όχι χαριστικά,κάθετί που γράφεις είναι διαμάντι .
Πολλά είπα.
Τη καλημέρα μου
ΜΙΤΣΕΦ
17-04-2010 @ 01:56
δεν εχει αδικο ο Γιαννης Κ Αθανασια μου........και λιγα ειπε......
galanidoy
17-04-2010 @ 02:03
Κείνο το έρημο- θυμάμαι- το στρατί
εσύ περπάτησες και μου’ δωσες το χέρι
μα ώσπου το χάραμα να ρθει, βρήκα μαχαίρι
κι είναι από τότε που πληγώνουν τα γιατί.

δυνατό!!!!
Γιάννης Ποταμιάνος
17-04-2010 @ 03:15
Αντιπαλεύω με μικρόσωμα γιατί
που της πληγής μ’ όλο βαθαίνουνε το μπόι,
Κι όταν το κόκκινο αρχινήσω μοιρολόι
με στήνουν μόνη στης ζωής μου το στρατί.

Μπράβο Αθανασία
Μεστό και όμορφο
::yes.:: ::theos.:: ::yes.::
ΚατεριναΘεωνα
17-04-2010 @ 06:52
ρυφά το ξέρω μια κατάρα εξουσιάζει
όσα μου έμειναν, καλά και λιγοστά
Σάρκα τους δίνει μα τους λείπουν τα οστά
όνειρα εύπλαστα, στης μοίρας το περβάζι.

‘Κείνο το έρημο- θυμάμαι- το στρατί
εσύ περπάτησες και μου’ δωσες το χέρι
μα ώσπου το χάραμα να ρθει, βρήκα μαχαίρι
κι είναι από τότε που πληγώνουν τα γιατί.
::theos.:: ::hug.:: ::theos.::
rock sugar
17-04-2010 @ 07:39
ευχαριστώ...!!!

αυτά.. ::love.:: ::hug.::
Ηypocrisy
17-04-2010 @ 08:47
ναι πληγωνουν τα γιατι..ανθρωποι μαθες... μα
καλα και λιγοστα... βαθαινουνε το μποι.... ::hug.:: ::kiss.:: ::love.::
ΜΑΡΓΚΩ
17-04-2010 @ 10:29
Κείνο το έρημο- θυμάμαι- το στρατί
εσύ περπάτησες και μου’ δωσες το χέρι
μα ώσπου το χάραμα να ρθει, βρήκα μαχαίρι
κι είναι από τότε που πληγώνουν τα γιατί
απολυτα φανερώνει πόνο. ::up.::
Adoletes
18-04-2010 @ 00:34

‘Κείνο το έρημο- θυμάμαι- το στρατί
εσύ περπάτησες και μου’ δωσες το χέρι
μα ώσπου το χάραμα να ρθει, βρήκα μαχαίρι
κι είναι από τότε που πληγώνουν τα γιατί.
Προσπάθησα να κάνω αντάξιο σχολιασμό, δεν βρήκα και έμεινα στο τετριμμένο, από καρδιάς ΜΠΡΑΒΟ!!!!!!!!!!!!!!!!! ::up.:: ::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο