Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271236 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 αγάπα με (viiι)
 έχω χάσει τον έλεγχο
 
αγάπα με
σε ξέρει πια η μνήμη μου καλά,
σαν παιδική κρυψώνα, και σαν εφηβικό όνειρο
και ξέρω πως μπορείς σηκώνοντας μόνο το χέρι σου
να κατακεραυνώνεις την υποτέλεια της ψυχής,
και να υποτάσσεις την φρικτήν ευτέλεια της σάρκας.
μα εκείνο που αγνοώ και με πονά είναι το που βρίσκεσαι
το αν υπήρξες ποτέ υλική, ποτέ απτή
ή μήπως ήσουν πάντα- ως τώρα- νυχτερινή οπτασία
ή φάσμα που αφού τη νύχτα το χαρώ, και το αγκαλιάσω
σβήνει και χάνεται μαζί με τη δροσιά του πρωινού
πάνω απ’ τα κόκκινα τριαντάφυλλα;
πως γίνεται όμως όλες οι αισθήσεις μου να σε νιώθουν
σαν να μην έφυγες ποτέ;
πως ακούω τη φωνή σου σε ώρες απόλυτης σιγής
και πως απ’ το σκοτάδι σε αναγεννά η φαντασία μου;
να τριγυρνάς μέσα στα αμπέλια , λέει, τα ατρύγητα
και αναμεσίς στις πράσινες ελιές
κι απ’ τις κιτριές, τις λεμονιές να δρέπεις άνθη
με τα μαλλιά λυτά να δέρνονται στον άνεμο;
όχι δεν πάσχω από φαντασιοπληξία
μα είναι κάποιες νύχτες που αληθινά σαν να σε σμίγω
και το πρωί μπορείς να δεις να αστράφτει μέσα στις κόρες των ματιών
μια λάμψη υπέροχη σαν τον πυρακτωμένο πίδακα της λάβας
σαν να είχα αλήθεια ζήσει
μιαν ολονύχτια ηδονή μαζί σου…
αγάπα με



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 6
      Στα αγαπημένα: 2
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

http://luogointerno.blogspot.com/
 
ASTROFEGGIA
16-04-2010 @ 21:25
Καθόλου δεν εχείς χάσει τον έλεγχο! Γράφεις πάρα πολύ ωραία και πρέπει να είσαι και πάρα πολύ ερωτευμένος !!!
Καλημέρα !!!
sofiagera
16-04-2010 @ 23:45
πως γίνεται όμως όλες οι αισθήσεις μου να σε νιώθουν
σαν να μην έφυγες ποτέ;
πως ακούω τη φωνή σου σε ώρες απόλυτης σιγής
και πως απ’ το σκοτάδι σε αναγεννά η φαντασία μου ::up.:: Πολύ ωραίο όλο!!!!! ::up.:: ::up.::
flwredia
17-04-2010 @ 00:10
::love.::
::rock.::
::theos.::
DimitrisPratsos
17-04-2010 @ 00:19
ΤΕΛΕΙΟ Χρηστο σημερα
ενα μεγαλο μπραβο
::up.:: ::up.:: ::up.::
καλημερα απο Μυτιληνη
Ναταλία...
17-04-2010 @ 08:46
πως ακούω τη φωνή σου σε ώρες απόλυτης σιγής
και πως απ’ το σκοτάδι σε αναγεννά η φαντασία μου;
να τριγυρνάς μέσα στα αμπέλια , λέει, τα ατρύγητα
και αναμεσίς στις πράσινες ελιές


Υπέροχο ::yes.:: ::theos.:: ::up.::
Μαρία Χ.
17-04-2010 @ 14:38
Aγάπη αξίζει...
Να είσαι καλά Χρήστο...

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο