| |
| | το μονοπάτι της γνώσης (επεισ 6) |  | | | ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΑ ΕΠΕΙΣΟΔΙΑ ΣΤΙΣ ΣΥΛΛΟΓΕΣ ΜΟΥ | | |
επεισ 6
"αφήστε τον,είναι αποφλοιωμένος ",ακούστηκε από το βάθος του μονοπατιού.
Τα χέρια τότε χαλάρωσαν και έμειναν μετέωρα γύρω απ τον λαιμό του,σαν τις μαριονέτες που σαν αφήνονται λεύτερες από τους σπάγκους που τους δίνουν ζωή ,πέφτουνε σε αδράνεια και ακινησία.
Ένοιωσε τότε τον αγέρα να ξαναμπαίνει στα πνεμόνια κάτω από το εκτυφλωτικό φώς του Ηλιου,που πάντα μεσουρανούσε χωρίς ν αφήνει σκιές στο μονοπάτι.
Ομως ήτανε δώρο ζωής και καλοδεχούμενος εκείνες τις στιγμές μετά την ασφυξία που τούκλεινε την ανάσα.
Ενα μακρόσυρτο μουρμουρητό σαν μοιρολόι που όλο και δυνάμωνε ,ακούστηκε απ τα σπλάχνα των τοίχων.
Ξαφνικά, ρυάκια από δάκρυα άρχισαν να κυλούν από τις εσοχές και τα ραγίσματα τους και τα χέρια ξανάρχισαν να κινούνται προς το μέρος του.Εκλεισε τα μάτια,περιμένοντας το μοιραίο ,μετά το ολιγόλεπτο διάλειμμα ζωής που του χάρισε μια φωνή χωρίς υλική υπόσταση.
Ομως τα χέρια αυτή την φορά δεν ήτανε απειλητικά.Απεναντίας ,αφού ανασήκωσαν το πεσμένο σώμα και το στήριξαν ορθό ανάμεσα στους δυο τοίχους,άρχισαν να του χαϊδεύουν το κεφάλι.
Ενοιωσε μέχρι τα μεδούλια του το μητρικό χάδι και τη θαλπωρή από δεκάδες ψυχές,που μόνο πόνους και συμφορές γνώρισαν σ ένα κόσμο που διαχώριζε τους ανθρώπους σε ράτσες μιαρές και ανάξιες για επιβίωση και σε Άρειες ,επικυρίαρχες στο γαλάζιο πλανήτη.
Δεν πίστευε στα μάτια του μ αυτά που αντίκριζε και ένοιωθε και αφού στηρίχθηκε υποβοηθούμενος αλλά και στις δικές του δυνάμεις, επιτάχυνε το βήμα του για να συναντήσει τον άγνωστο σωτήρα του,χωρίς ν αφήσει αυτή τη φορά τα χέρια του ν ακουμπήσουν στους τοίχους που προσπερνούσε.
Δέν τον ένοιαζαν πια καινούργιες γνώσεις,αλλά μιά και μόνη απάντηση στο μοναδικό του ερώτημα "τι σήμαινε..αποφλοιωμένος?".Η απάντηση δεν άργησε να δοθεί,καθώς απ τα έγκατα της γής αναδύθηκε μια γνωστή του φιγούρα.
συνεχίζεται
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | η τέχνη δεν μπαίνει κάτω απο κομματικές παντιέρες ,συνθήματα και δογματισμούς.Ανηκει σε όλους ! | | | |
|
DETOBON
18-04-2010 @ 01:53 | ... Ενοιωσε μέχρι τα μεδούλια του το μητρικό χάδι και τη θαλπωρή από δεκάδες ψυχές,που μόνο πόνους και συμφορές γνώρισαν σ ένα κόσμο που διαχώριζε τους ανθρώπους σε ράτσες μιαρές και ανάξιες για επιβίωση και σε Άρειες, επικυρίαρχες στο γαλάζιο πλανήτη. ::up.::
Καλημέρα. | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
