| |
Παγωμενοι οι δεικτες
δειχνουν το κενο....
δικαζοντας τον χρονο....
Ματωμενα τα φιλια
εξοστρακιζονται στους
ξεχαρβαλωμενους τοιχους της σιωπης......
Το φεγγαροφως με τα ασημενια
του ακροδαχτυλα ξετυλιγει τις μνημες.....
κι ειναι ο καταλογος μακρυς....
Σερνοντας τα βηματα
γυριζω πισω σε μενα....
κι εσυ με αδιαφοριας βλεμματα
την αγαπη μου ντυνεις....
μονο για να την αντικρισεις γυμνη
στους καθρευτες της ψυχης σου.....
Ενα παγωμενο σωμα....
ορφανο απο αγκαλια κοιτα
μεσα στα φλογισμενα ματια της νυχτας.....
Ενα δακρυ χαρασει το προσωπο....
ενα ονειρο που κοβει σαν αληθεια.....
Ακουμπω στην κουπαστη του
σαπιοκαραβου της ζωης μου....
Ραγισμενα καταρτια,σαν σταυροι
επισκιαζουν ολα οσα ειχαμε καποτε πει....
ντικριζω θλιμμενους οριζοντες
να παρασερνονται σαν σταχτη απο το σκοταδι.....
ψυχες εγκλωβισμενες μεσα στην τρελα του κοσμου.....
σιωπες αντηχουν σαν κροτος πισω απο την βοη του πληθους....
σαν σφαιρα διαπερνουν την καρδια και την ματωνουν....
Εισαι και εσυ εκει....?
Καυτη ανασα σαν βογγητο.....
πυρινο σημαδι απο ενα φιλι που καιει ακομη....
Ενα αγγιγμα αορατο,λευκο.....
ανοιγει ενα ταφο και βγαινει....
Ο ηλιος ανακατεμενος στα μαλλια σου
φωτιζει ενα τελευταιο κομματι ουρανου....
μηπως πνιξει τις κραυγες.....
Η μερα κοιταει πως την δυση
καθως το λυκοφως της κλεβει την τελευταια της πνοη....
Μαζι σου κατηφοριζα στο δρομο αυτο....
σε κρατουσα αγκαλια....μα δεν σε ειχα......
Παιχνιδι που ολα ειναι πιθανα....
μα παντα παιζουμε με πειραγμενα ζαρια.....
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
