Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132760 Τραγούδια, 271265 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 φωτογραφία παλιά
 
τα μάτια μου άνοιξα προτού να ξημερώσει
να δω το φως το αυγινό προτού να φύγει
προτού με φθείρει ο καιρός και με σκοτώσει
με το στιλέτο που πίσω απ’ την πλάτη κρύβει

τριγύρω σε κορνίζες πρόσωπα οικεία
με πάνε σ’ έναν άλλο τόπο σ’ άλλο χρόνο
σα να ‘μαι μες στη σάλα με τα προσωπεία
μουσείου, που φιλοξενεί θανάτους μόνο

βλέπω κι εσένα, τα μαλλιά σου είναι χυμένα
πάνω στους ώμους, σκύβω και σου ψιθυρίζω
«σ’ αγάπησα πιότερο απ’ όλους κι από μένα
κι εσύ μ’ αγάπησες πιο πάνω απ’ όσο αξίζω»

σε βλέπω, πίνω κάθε φθόγγο απ’ τη φωνή σου
κι εσύ μ’ ακούς τι κι αν τα χρόνια μας χωρίσαν
κι όπως μ’ αγγίζεις , με το χέρι το δεξί σου
μου λες: «για κοίτα τα δεντρά πως πρασινίσαν»



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 2
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

http://luogointerno.blogspot.com/
 
Ναταλία...
20-04-2010 @ 04:51
βλέπω κι εσένα, τα μαλλιά σου είναι χυμένα
πάνω στους ώμους, σκύβω και σου ψιθυρίζω
«σ’ αγάπησα πιότερο απ’ όλους κι από μένα
κι εσύ μ’ αγάπησες πιο πάνω απ’ όσο αξίζω»

Πολύ όμορφα τρυφερό ::yes.:: ::theos.::
flwredia
20-04-2010 @ 12:47
το έκανα εικόνα..... ::hug.::
(δεν έχει άλλο αγάπα με;) ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο