| Τα πάντα πήρα απ' το τίποτα που μου 'δινες.
Παντού ταξίδεψα μέσα στο πουθενά σου.
Βρήκα αλήθειες φοβισμένες σ' όσα μου 'κρυβες.
Είδα το κόσμο μου να λάμπει στη ματιά σου.
Άκουσα λόγια στη σιωπή σου που δε λέγονται.
Ξύπνιος κοιμήθηκα αγκαλιά με τα όνειρα σου.
Ένιωσα αυτά που μου 'χαν πει δεν επιτρέπονται.
Έκλεψα αέρα να ανασάνω τη δροσιά σου.
Τραγούδια σου γραψα για όσα δε σου μίλησα.
Και σε θυμήθηκα σ' αυτά που 'χα ξεχάσει.
Είχα μεθύσει με τη σκέψη πως σε φίλησα.
Μέσα σου βρήκα τη ζωή που είχα χάσει.
Σε ερωτεύτηκα για όσα δε κατάλαβα.
Μα σ΄απαρνήθηκα για αυτά που μ' εξηγήσαν.
Έλα μαζί μου σιωπηλά σε παρακάλαγα.
Όμως τα πρέπει και των δυο μας δε σ' αφήσαν.
Ανάγκη μου 'γινες και όμως σε πολέμησα.
Κι όμως πειθάρχησα σ' αυτά που λαχταρούσα.
Χίλιες πληγές ψυχή και σώμα μου αν γέμισα.
Όσο εσύ χαμογελούσες δε πονούσα.
Γιατί σε κράτησα σφιχτά όσο ήσουν δίπλα μου.
Και πιο σφιχτά όταν βρισκόσουν μακριά μου.
Γιατί ξημέρωσες τη μέρα σου στη νύχτα μου.
Και τ' όνομα σου έγραψες με αίμα στη καρδιά μου.
Σ' ένα λεπτό σου τη ζωή μου όλη έζησα.
Όλο το σύμπαν είδα σ' ένα κοίταγμα σου.
Όσα μου έγραψε η μοίρα μου τα έσβησα.
Σου είπα όσα είχα να πω, τώρα σειρά σου.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 4 Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | |
|