| |
| | Πειραιώτισσα, η κυρία Αχωνεύτου |  | | | ΑΦΙΕΡΩΝΕΤΑΙ ΣΤΟ ΠΙΟ ΕΡΩΤΕΥΜΕΝΟ ΖΕΥΓΑΡΙ ΤΩΝ ΣΤΙΧΩΝ!!! | | |
Μια κυρία όμορφη, πάνω από σαράντα,
τάφτιαξε μ ένα τεκνό, κάτω από τριάντα,
το μυαλό της φοβερό, ποιήτρια σπουδαία,
νομίζω ότι μεγάλωσε, κάτω στον Περαία.
-
Το συναίσθημά της, πια αιχμαλωτίσθηκε,
η μεγάλη αγάπη, από αυτήνε χτίσθηκε,
ένας νέος άβγαλτος και αγουρωπός,
έχει γίνει τώρα, της ψυχής της ο καημός.
-
Δεν λέω αξίζει, είναι άνθρωπος σπουδαίος,
έχει γίνει πλέον, της καρδιάς της ο Ρωμαίος,
μορφωμένος κάργα, με μυαλό ξουράφι,
κι έτσι η Πειραιώτισσα, δεν μένει στο ράφι.
-
Λέω είναι αταίριαστοι, αλλά τι με κόφτει,
τα νύχια του, του κόβει, μ ένα νυχοκόφτη,
τον περιποιείται, γιατί πολύ τόνε λατρεύει,
φαίνεται πως της δίνει, ότι αυτή γυρεύει.
-
Φοβερό ζευγάρι, στο φουλ ερωτευμένο,
τι με μέλει εμένα, ας είναι αγαπημένο,
αφού αυτοί τα βρήκαν και αρραβωνιάζονται,
μας έχουνε γραμμένους και ας σχολιάζονται.
-
Κούκλα απ τον Πειραιά, γλυκιά μου Αθηνά,
βλέπω η ωραία καρδιά σου, έχει έναν νταλκά,
μα βάλε το μυαλό σου, λίγο να δουλέψει,
κάνε μια ορθολογική, μια πιο ώριμη σκέψη.
-
Σαν κυρία Αχώνευτου, θάσαι όλο προβλήματα,
ας του γράφεις συνέχεια, τα πιο καλά ποιήματα,
τα νιάτα του Αχώνευτου, θα σε ανανεώσουν,
ώσπου κάποια μέρα, πολύ θα σε πληγώσουν.
-
Τόχω πάθει και εγώ, αυτό μες την ζωή μου,
όταν μια μέρα μούφυγε, η όμορφη μικρή μου,
κι έμεινα μπουκάλα, να κοιτώ τα αστέρια,
κι από τότε προσπαθώ, με πιο μεγάλα ταίρια.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΑΡΑΜΑΝΟΣ
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 12
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | ΜΗΝ ΚΛΑΨΕΙΣ ΠΟΤΕ ΓΙΑ ΚΑΝΕΝΑΝ.ΑΣ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΝΑ ΚΛΑΨΟΥΝ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΕΣΕΝΑ. | | | |
|
ΑΧΩΝΕΥΤΟΣ
21-04-2010 @ 10:22 | ευχαριστω ρε για την υποστηριξη ::razz2.::
εχεις σκασει απο τη ζηλια σου....χα χα χα χα χα χα
σπερα καλη Κρις! | | CHЯISTOS P
21-04-2010 @ 10:33 | Κι ανασκαλεύεις τα γραφτά, και τα παλιά τεφτέρια
κι όσα σου ξέφυγαν πουρά τα βρίσκεις με καρτέρια...
Σπέρα Κρις ! | | ΚατεριναΘεωνα
21-04-2010 @ 10:42 | MIA XΑΡΑ ΤΑΙΡΙΑΣΤΟ ΖΕΥΓΑΡΙ ΤΟΥΣ ΒΡΙΣΚΩ ΚΑΡΑΜΑΝΟ
Η ΜΙΚΡΗ ΕΣΕΝΑ ΙΣΩΣ ΣΟΥ ΕΦΥΓΕ ΓΙΑΤΙ ΚΟΙΤΟΥΣΕΣ ΚΙ ΑΛΛΕΣ ΚΑΙ ΔΕΝ
ΤΗΝ ΠΡΟΣΕΧΕΣ
ΕΝΩ Η ΑΘΗΝΑ ΚΑΙ ΠΙΣΤΗ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΧΕΙ ΣΑΝ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΗΣ
ΤΟΝ ΠΑΝΤΕΛΗ
ΑΛΛΑ ΚΙ ΑΥΤΟΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΜΑΤΙΑ ΓΙΑ ΑΛΛΗ........ ::yes.:: | | La Petite
21-04-2010 @ 10:44 | Τι έρωτας αγιάτρευτος είναι αυτός!!!!! ::laugh.:: ::laugh.:: | | Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
21-04-2010 @ 10:56 | ::up.:: ::laugh.:: ::up.:: | | sofiagera
21-04-2010 @ 13:07 | Καρότο και μαστίγιο, λικέρ και δηλητήριο οι ευχές σου(!!!) ::angel.:: ::devil.:: | | Helene52
21-04-2010 @ 13:20 | Καραμάνε ... μπας και ζηλεύεις εεεεεε ??? ::laugh.::
Καλησπέραααα ::up.:: ::hug.:: | | μηχανοδηγος
21-04-2010 @ 13:35 | http://www.youtube.com/watch?v=N9i2fqxSjTI | | Μαρία Χ.
21-04-2010 @ 14:36 | Το χιούμορ έχει και όρια.. τα παιδιά αρραβωνιάζονται.. και μας καλούν όλους για να μοιραστούν τη χαρά τους μαζί μας...
Σας αφιερώνω την απόλυτη ερωτική εξομολόγηση από την πατρίδα μου Αθηνά και Παντελή μου.. με όλη μου την αγάπη.. κάθε ευτυχία σας εύχομαι.. από την καρδιά μου !!! ::love.:: ::kiss.:: ::hug.::
-----------------------------------------------------------------------------------------
Ερωτόκριτος ( Τα θλιβερά μαντάτα ) ( Κρήτη )
Στίχοι: Βιτσέντζος Κορνάρος
Μουσική: Παραδοσιακό
Πρώτη εκτέλεση: Νίκος Ξυλούρης
Τάμαθες Αρετούσα μου τα θλιβερά μαντάτα,
που ο κύρης σου μ' εξόρισε σ' τση ξενιτιάς τη στράτα;
και πώς να σ' αποχωριστώ, και πώς να σου μακρύνω,
και πώς να ζήσω δίχως σου στο ξορισμόν εκείνο;
Tα λόγια σου, Pωτόκριτε, φαρμάκιν εβαστούσαν,
κι ουδ' όλπιζα, ουδ' ανίμενα τ' αφτιά μου σ'ό,τι ακούσαν.
Και πώς μπορώ να σ' αρνηθώ; Kι α' θέλω, δε μ' αφήνει
τούτ' η καρδιά που εσύ'βαλες σ' τσ' αγάπης το καμίνι.
Kαι πώς μπορεί άλλο δεντρόν, άλλοι βλαστοί κι άλλ' άνθη,
μέσα τση πλιό να ριζωθούν, που το κλειδίν εχάθη;
Παρακαλώ, θυμού καλά, ό,τι σου λέω τώρα,
και γρήγορα μισεύγω σου, μακραίνω από τη χώρα.
Kι ας τάξω ο κακορίζικος, πως δε σ' είδα ποτέ μου,
μα ένα κερίν αφτούμενον εκράτουν, κ' ήσβησέ μου.
Όπου κι αν πάω, κι αν βρεθώ, και ότι καιρόν κι αν ζήσω,
τάσσω σου άλλη να μη δω, μηδένα ν' αντρανίσω.
Ζωγραφιστή σ' όλον το νουν έχω τη στόρησή σου,
και δεν μπορώ άλλη να δω παρά την εδική σου.
Eγώ, δεν σ' εζωγράφισα, ήβγαλα απ' την καρδιά μου
αίμα, και με το αίμα μου εγίνη η ζωγραφιά μου.
Και βγάνει από το δακτύλι της όμορφο δακτυλίδι,
με δάκρυα κι αναστεναμούς του Pώκριτου το δίνει.
Λέγει του "Nά, και βάλε το εις το δεξό σου χέρι,
σημάδι πως, ώστε να ζω, είσαι δικό μου ταίρι.
Kάλλιά'χω εσέ με θάνατον, παρ' άλλη με ζωή μου,
για σένα εγεννήθηκε στον κόσμον το κορμί μου.
Eγώ'μαι νιά και κοπελιά, και πάλι δε φοβούμαι,
και για θανάτους εκατό τον πόθο δεν αρνούμαι.
| | Nikos Krideras
21-04-2010 @ 15:39 | Καραμάνε άστα αυτά καί πές τήν αλήθεια σού ξέφυγε τό κορίτσι καί τά χεις πάρει έ ! ::clown.:: ::clown.:: ::clown.:: | | Rannia . k
22-04-2010 @ 00:46 | Την καλημέρα μου από την Λευκωσία!!!
::yes.:: ::smile.:: ::yes.:: | | mytilinia
22-04-2010 @ 03:46 | χαχαχαχα Χρήστο μου δεν παίζεσαι....αν σου πω και γω για έναν νέο έρωτα...γύρω στα 25 θα μου γράψεις ποίημα για τα στοιβαρά του μπράτσα και για τον καυτό του πόθο;;;;χαχαχαχα είσαι μοναδικός....ο πρώτος στα χιουμοριστικά του stixo.....το δηλώνω.....κι έπειτα ακολουθεί ο ΑΙΣΧΥΛΟΣ ::laugh.:: ::razz2.:: ::kiss.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
