Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271236 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Η κόρη της ομίχλης
 
2ος τίτλος Φωνή και λέξη
ακούστε το ρυθμό στο link


H KΟΡΗ ΤΗΣ ΟΜΙΧΛΗΣ

Διαφεντεύοντας μιαν άγνωστη φωνή
από γυναίκα που ζητιάνευε συγνώμη
του μακρινού μου του θεού υπομονή
νάνοι και γίγαντες διχάζανε τη γνώμη.

Δε θα αντέξεις μακριά θα μου χαθείς
σε τόπους άγονους μη φύγεις πριν να φταίξω (ή πριν έρθω)
ξεθαρρεύεις τη φωνή την πιο δειλή
και θεριεύεις το βοριά μη βγαίνεις έξω.

Είσαι κόρη της ομίχλης και μ’ ακούς
στις στιγμές τις δυνατές εγώ θ’ αντέξω
μια ιδέα σε δυό στίχους κοντινούς
ταξιδεύει κάθε ναι, πού να πιστέψω;


Πάνω σε ξύλα σαπισμένα από τους καιρούς
να περπατά η δανεισμένη μου η σκέψη
να την ακούς να επιστρέφεις δυνατή
σε μια γέφυρα ορφάνεψε κι η λέξη.

Στο καράβι μου στην πρύμνη και στην πλώρη
οι πρωτόπλαστοι θυμόνται το φιλί
σε ποιες ώρες νανουρίζονται χειμώνες
θέλουν το λίγο και οι ώρες το πολύ.

Μ’ αποκαλύπτεις μαγνητίζεις μια βροχή
κι ύστερα λες όσα μου κρύβαν οι αιώνες
με την κιθάρα κουρδισμένη στη φωνή
όσα βλέπεις και δε λες θέλω να ξέρω.

Μη την ταράζεις την απύθμενη σιωπή
θα συσσωρεύσει μαγικά αυτές τις λέξεις
μ’ αυτούς τους τρόπους στου ονείρου την τροπή
πρώτα εγώ μετά εσύ θα τις πιστέψεις.








 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 10
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Συλλογή
      Γίγαντες Νάνοι
      Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Εμπνευστείτε κι αφήστε τους άλλους να ανησυχούν.
 
Θεοδώρα Μονεμβασίτη
21-04-2010 @ 15:15
http://www.youtube.com/watch?v=mR2MKA9MFTw
malkon64
21-04-2010 @ 15:25
Πάνω σε ξύλα σαπισμένα από τους καιρούς
να περπατά η δανεισμένη μου η σκέψη

ΘΑΥΜΑΣΙΟ ! ! !

::up.:: ::yes.:: ::up.::
μηχανοδηγος
21-04-2010 @ 23:07
Όμορφο.....
sofiagera
21-04-2010 @ 23:50
Μ’ αποκαλύπτεις μαγνητίζεις μια βροχή
κι ύστερα λες όσα μου κρύβαν οι αιώνες
με την κιθάρα κουρδισμένη στη φωνή
όσα βλέπεις και δε λες θέλω να ξέρω ::up.:: Πολύ ωραίο όλο!!!! ::up.:: ::up.::
Σμαραγδα 2,17
22-04-2010 @ 00:08
καταπληκτικο...στιχοι και μελωδια ::up.:: ::yes.:: ::up.::
Δέσποινα1971
22-04-2010 @ 00:25
Μη την ταράζεις την απύθμενη σιωπή
θα συσσωρεύσει μαγικά αυτές τις λέξεις
μ’ αυτούς τους τρόπους στου ονείρου την τροπή
πρώτα εγώ μετά εσύ θα τις πιστέψεις.

καταπληκτικό!
::up.:: ::up.:: ::up.::
Ναταλία...
22-04-2010 @ 01:47
::up.:: ::up.:: ::up.::
Γιάννης Ποταμιάνος
22-04-2010 @ 05:48
Ήσουν κόρη της ομίχλης και μ’ ακούς
στις στιγμές τις δυνατές εγώ θ’ αντέξω
μια ιδέα σε δυό στίχους κοντινούς
ταξιδεύει κάθε ναι, πού να πιστέψω;

Πολύ ωραίο Θοδώρα
Καλό απόγευμα
::up.:: ::yes.:: ::up.::
ΜΝΗΜΩΝ
22-04-2010 @ 05:56
Μ' έχεις ταράξει σαν βροντή την συγνεφιά που σχίζει
κι είν' η ψυχή μου ορφανή σαν άλμπουρο σχισμένο
σε άγρια νεροποντή που βάναυσα μ' ορίζει
σε μια ζωή ημιθανή και μ' έχει ξεχασμένο.....


Θεοδώρα ........ ποίησες.......
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
25-04-2010 @ 14:44
::yes.:: ::yes.:: ::yes.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο