| |
Φώς μελαχρινό,ελπίδα κι αμοιβή μου
Κρατάω το σφυγμό,στ’αρώματα η ζωή μου
Και προσμένω μες στην ερημιά με τόση υπομονή
Να δώ τα θάμα ξαφνικά και την αγάπη ήρθε η στιγμή
Είναι εκεί τα μεγάλα μάτια ,ανοιγμένα
Στον έρωτα η καρδιά κομμάτια ,απλωμένα
Στην ύπαρξη μου μοίρα ,καινούργια ανατολή
Στο κατώφλι μου πλημμύρα,γιομάτη γλύκα κα πνοή
Ελλάδα μακρυνή μου,μες στ’όνειρό σου θ’αγκαλιαστώ
Η αγάπη σου ας γίνει ταραχή μου,χρέος για να πιαστώ
Την ώρα του ατέλιωτου καημού τ’απάνεμο λιμάνι
Μα τ’αλλοτινού μου εαυτού ,η θυσία μονάχα δε φτάνει..........
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
