Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132322 Τραγούδια, 269955 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Μικρές αποδράσεις
 τελευταία ό,τι αρχίζω σαν "ποίημα" το σκίζω, στέλνω λοιπόν κάποιες σκέψεις γραμμένες όπως ακριβώς μου ήρθαν
 
…. είναι κι αυτό το σενάριο που έχω γράψει για εκείνο το έργο…
Εκείνο το έργο που μου αρέσει να βλέπω δυο – τρεις σκηνές του συγκεκριμένες,
κάποιες ώρες μες την ημέρα που έχω τη διάθεση και την δυνατότητα.
Μετά μπορεί να το ξεχάσω για βδομάδες…
Όμως κάποια στιγμή θα θελήσω να το ξαναδώ, σίγουρα.
Δεν υπάρχει περίπτωση να το ξεχάσω εντελώς, μια για πάντα ή να το βαρεθώ, όχι.
Κάποια στιγμή θα θελήσω να το ξαναδώ…
Μερικές φορές, θέλω να το βλέπω τόσο συχνά και νιώθω τόσο έντονη συγκίνηση
βλέποντάς το, σα να το ζω, που αρχίζω και φοβάμαι μήπως συμβεί στην πραγματικότητα.
Η αλήθεια είναι πως δεν θα 'θελα να το ζήσω στην πραγματικότητα.
Μόνο στη φαντασία μου αρέσει…
Κάθομαι λοιπόν και το παρακολουθώ, με κάποιες μικρές αλλαγές, κάποιες βελτιώσεις ίσως,
και το απολαμβάνω…
Μετά εκείνο τελειώνει κι εγώ ξαναγυρίζω στην πραγματικότητα που και αυτή μου αρέσει,
είναι αλήθεια, μου αρέσει πολύ κι όποιος δεν το πιστεύει μπορεί να έχει τους λόγους του.
Όχι, όχι! Δεν μου έχω κάνει πλύση εγκεφάλου, απολαμβάνω και την καθημερινότητά μου
ακριβώς το ίδιο. Η καρδιά μου είναι γεμάτη και οι αισθήσεις μου χορεύουν σχεδόν κάθε μέρα,
τα τελευταία, νομίζω, τέσσερα – πέντε χρόνια. Με μερικά διαλείμματα βέβαια, που πιστεύω
πως είναι απόλυτα φυσιολογικά.
Τότε τι; Γιατί αυτές οι μικρές αποδράσεις; Αναρωτιέμαι… δεν έχω βρει απάντηση…





 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 15
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
KTiNoS
16-06-2005
xmmm ...
επισκέπτης
16-06-2005
είναι πολύ ανησυχιτικό γιατρέ;
AceOfSpades
16-06-2005
ίσως γιατί αυτό που φοβάσαι πραγματικά δεν είναι εάν το σενάριο γίνει πραγματικότητα αλλά εάν η πραγματικότητα σου γίνει σενάριο.. Εμένα πάντως μου άρεσε. Ρε Beast για δες έχουμε κρεβάτια στη Μ.Ε.Θ. ?
επισκέπτης
16-06-2005
Μ.Ε.Θ. ? Βοήθησε κι εμένα λίγο...
AceOfSpades
16-06-2005
Μονάδα Εντατικής Θεραπείας ;)
επισκέπτης
16-06-2005
μ' έκανες κομμάτια...
Μετέωρος Άγγελος
16-06-2005
Ισως ολοκληρη η υπαρξη ειναι ενα αθροισμα απο μικρες αποδρασεις. Ισως το μονο που θα θυμασαι οταν ολα φτασουν στο τελος τους ειναι αυτες οι μικρες αποδρασεις σου. Οι μερες της καθημερινης φυλακης αλλωστε ειναι ολες ομοιες.
KTiNoS
16-06-2005
nomizw pws h me8 einai gemath na etimasw to poukamisaki pou denei apo pisw ???
KTiNoS
16-06-2005
pados exw apo th plaka mia kalh apodrash pou kapou .... :)
kapnosa-v-ainigma
16-06-2005
Σιγα παιδί μου.....με άγχωσες..
Αγνή
16-06-2005
Σαν κατασκευασμένη αισιοδοξία, ψέμματα σου λες καλή μου!
Γιαννόπουλος Χρίστος
16-06-2005
Έχουμε ανάγκη το άλλο για να μπορέσουμε να μετρήσουμε το δικό μας....δεν υπάρχει τρέλα σε αυτό....Παράξενο είναι που οναμάζεις το άλλο απόδραση και τον εαυτό σου επισκέπτη.....Μήπως θέλεις κάτι απο μα·ς....μήπως πετάς μπουκάλια για να σου στείλουμε περιστέρια;....Η ερώτηση είναι ρητορική....και στο σχόλιο και στο ποίημα....φιλιά.....
επισκέπτης
17-06-2005
Αγνή με τίποτα, η πρώτη φράση του Χρίστου νομίζω μου έρχεται γάντι! Ευχαριστώ....
vas
17-06-2005
και γω με τη πρώτη φράση του Χρίστου... ωραία περιγραφή :)
fevroni
19-06-2005
Αααααααααχχχ!!!! αχ! και να ΄ξερες πόσο σε καταλαβαίνω!!!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο