| |
Αφού το άρχισα λοιπόν ας το τελειώσω σωστά.
Θα ζωγραφίσω με δυο στίχους τη δική σου ματιά.
Όμως κρατήσου γιατί πρέπει να σε πάω μακριά.
Σ' ένα τοπίο που 'χω βρει να σου ταιριάζει αρκετά.
Είν' ένα όμορφο νησάκι κάπου εκεί στο πουθενά.
Λίγο πιο βόρεια απ' το Νότο και πιο νότια απ' το Βορρά.
Γαλαζοπράσινα νερά του στεφανώνουν τις ακτές
κι εκείνες παίζουν με τα αστέρια και γυαλίζουν χρυσαφιές.
Προς τα ρηχά λοιπόν για δες, μοιάζει το χρώμα του νερού
σα να παντρεύτηκε η θάλασσα το μπλε του ουρανού.
Και ξαφνικά του πρωινού βγαίνει ο ήλιος ο χλωμός.
Λούζει τα όμορφα σου μάτια με αχνό κίτρινο φως.
Κι όμως δεν είναι αρκετός, μου λείπει κάτι μοναχά.
Κοιτάζω γύρω απελπισμένη και το βρίσκω τελικά.
Δύο βραχάκια ερωτευμένα, αγκαλιασμένα στη στεριά
αντανακλούν το γκρι τους χρώμα σα να ζήλεψαν κι αυτά.
Και ξάφνου όλα είναι σωστά, είναι η εικόνα σου ακριβής.
Μπορείς εδώ να ταξιδέψεις τον καθρέφτη σου αν δεις.
Τώρα μη με παρεξηγείς μα λέω να πάω να κοιμηθώ.
Μιάς κι έχω όμορφες εικόνες στο μυαλό να ονειρευτώ.
Γαλάζιο, πράσινο ανοιχτό, λιγάκι γκρι, πολύ χρυσό.
Σε περιέγραψα νομίζω, περισσεύω πια εγώ.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
