stixoi.info: ένα στίγμα "ζωής

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	133296 Τραγούδια, 271882 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

ένα στίγμα "ζωής

Στην φθίνουσα πορείατου χρόνου...
θα ξηλώνω τι πλάκες στις πλατείες...
τα δάχτυλα θα σκάβουν το χώμα...
εκεί θα κρύβω τις λέξεις...
σε σκοτεινά τούνελ...
νανουρίζοντας την χροιά τους...
ναρκώνοντας τις ερμηνείες τους...
Κι εσείς περπατώντας να κραυγάζετε...
φυτεύοντας σταυρούς μαύρους...
κι οι σκιές σας να γλιστρούν ανάμεσα τους...
Δεν αντέχω να θωρώ τό σχήμα της "ανθρώπινης" μορφής...
κι ας είμαι κρυμμένος πίσω από ένα παγκάκι...
η όραση εξερευνά...
δακρύζοντας σαν παιδί...
που του λεηλάτησαν την ζωή...
πόσο να χαμηλώσει η ακοή...
να μην αφουγκράζεται μιας καταιγίδας το χαλάζι...
Απλωσα τις βαλίτσες...
ανοιχτές...
δίπλα τους έστησα φράχτες με προσ-ευχές...
να στριμώξεις το κενό της ζωής σου...
σφραγίζοντάς τις με την ληγμένη ανάσα σου...
κι όταν τραυλίζεις φεύγοντας...
μην σταματήσεις...
μην κοιτάξεις πίσω σου...
μονάχα απέραντο κενό θα συναντήσεις...
κι ένα στίγμα "ζωής"...
που ποτέ δεν το γεύτηκες...
στης αχόρταγης Δύσης σου την δύνη...
μην επι-στρέψεις στο ναυάγιο της ύπαρξής σου...
χάθηκες σαν τ' αστέρι που μεταμορφώθηκε σε κομήτη...
δεν αντέχει η ανατολή της ψυχής το σκοτάδι...
μην...
***
Στέλιος Κ.


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 2 Στα αγαπημένα: 1


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Συναισθήματα - Εικόνες Ομάδα Ελεύθερος στίχος - Ποίηση

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

Οταν πλησιάσεις πρόσεξε σε παρακαλώ μην σκοτεινιάσεις την ψυχή μου,αλλιώς φύγε αθόρυβα όπως ήλθες...

ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ 23-04-2010 @ 13:09	::theos.:: ::up.:: ::theos.::
smaragdenia 24-04-2010 @ 08:52	η όραση εξερευνά... δακρύζοντας σαν παιδί... που του λεηλάτησαν την ζωή... πόσο να χαμηλώσει η ακοή πολλές φορές κάνουμε πώς δεν ακούμε , για πολ΄λούς και διαφόρους λόγους ο καθένας.... ::yes.:: ::yes.:: ::yes.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο