Αφιερωμένο εξαιρετικά λόγω ημερών (τωρινών και μελλοντικών)
Όνειρο έβλεπα κακό
αυτό που βλέπει ο άνθρωπος
τη νύχτα και ξυπνάει
μαύρο κοστούμι να φορώ
και πλάι η μάνα μου νεκρό
να με μοιρολογάει
κάποια με ξύπνησε φωνή
και μαύρο πήρα είδηση κοστούμι πως φοράω
για της Επαγγελίας τη Γη
για του κιμά τη μηχανή
αλλοίμονο τραβάω...
Στέκω γελώντας με τα χέρια ανοιχτά
δίπλα μου πέφτουνε τα σώματα
μα εγώ στα γόνατα δε θα σας προσκυνήσω
απόψε έφυγα και δε γυρίζω πίσω
απόψε έφυγα και δε γυρίζω πίσω
θα΄μαι με τ΄άγρια παιδιά στα χαρακώματα
Στέκω γελώντας με τα χέρια ανοιχτά
αίμα ποτίζουνε τα χώματα
θεούς και δαίμονες εγώ θα κοροιδέψω
και για την πάρτη σας απόψε θα χορέψω
και για την πάρτη σας απόψε θα χορέψω
με τα παιδιά τη ζειμπεκιά στα χαρακώματα...
Πήρα τους δρόμους μια νυχτιά
και βρήκα τ΄άγρια παιδιά
τα παραστρατημένα
που΄χουν στα χέρια τη φωτιά
και κλαίνε για τα όνειρα
τα αδικοχαμένα
στα υπόγεια τα σκοτεινά
του μίσους λόγια δανεικά
στους τοίχους έγραψα
και με μποτίλια και φωτιά
είπα ένα γεια στα ιδανικά
και τη ζωή διέγραψα...
Στέκω γελώντας με τα χέρια ανοιχτά
δίπλα μου πέφτουνε τα σώματα
μα εγώ στα γόνατα δε θα σας προσκυνήσω
απόψε έφυγα και δε γυρίζω πίσω
απόψε έφυγα και δε γυρίζω πίσω
θα΄μαι με τ΄άγρια παιδιά στα χαρακώματα
Στέκω γελώντας με τα χέρια ανοιχτά
αίμα ποτίζουνε τα χώματα
θεούς και δαίμονες εγώ θα κοροιδέψω
και για την πάρτη σας απόψε θα χορέψω
και για την πάρτη σας απόψε θα χορέψω
με τα παιδιά τη ζειμπεκιά στα χαρακώματα...
