|
| Ζωη | ![Προηγούμενη σελίδα](/skin/images/misc/back2.gif) | | [I]ένα παράπονο στα μάτια κρεμασμένο
βρόγχος το κλάμα στο λαιμό πνιγμένο
σ ένα παρόν η μνήμη τρεμοπαίζει
πετάει πουλί η ζωή και με εμπαίζει
πήρα μολύβι της ζωής το χρόνο
μαύρες γραμμές οι χαρακιές με πόνο
λευκό χαρτί να γράψω μονοκοντυλιά
να ειπώ τα υπάρχοντά μου τα παλιά
λάθη ή σωστά τα καμωμένα
καλώς κακώς, όλα είναι ξεχασμένα
ριγμένα εκεί σε μια γωνιά
ότι απόμεινε από μένα, σ’ ένα παρόν κληρονομιά
κι όσο ανήμπορος κοιτώ τα περασμένα
ελπίδες κι όνειρα πίσω μου αφημένα
νιώθω του πόνου τις πληγές
που πάνω μου εμείνανε ,να μου θυμίζουν οι ουλές
μάταια κι άρδην όσα φύγαν
όσα είναι εδώ κι όσα δεν γίναν
δεν είναι της ζωής μας η ουσία
ζωή σημαίνει, αυτή η συνεχή μας παρουσία [/I]
----------------------------------------------------------------------------------------
[I]Ζωή , ζω, υπάρχω , παρελθόν , παρόν ,μέλλον,
μνήμες, παράπονο
Το μεγαλύτερο παράπονο κλεισμένο στον μικρότερο
λόγο είναι η λέξη "γιατί;" .
Περνάει ο πόνος κι εκείνο μένει μία ουλή που άφησε η πληγή .
Κι αν μας άγγιξε ο πόνος , το παράπονο, την ύπαρξή μας
ρίγος διαπερνά , τρέμουλο της μνήμης .
Σκυταλοδρομία , δίνει ανάσα το παρελθόν στο παρόν ,
τη συνείδηση του μέλλοντος, κι ευθείς πεθαίνει .
Στιγμές στιγμές , ανάσες ανάσες, ζωές ζωές , αλληλουχία
ύπαρξης και τίποτα άλλο .
Ακατάπαυστη διαδοχή.
Ζωή δεν σημαίνει τελικός
προορισμός , ήττα ή νίκη , αλλά συνεχής παρουσία .. [/I]
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 13 Στα αγαπημένα: 2
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
| ..κι είναι η ποίηση η συνείδηση της πράξης.. | | |
|
Δέσποινα1971 24-04-2010 @ 14:14 | Ζωή δεν σημαίνει τελικός
προορισμός , ήττα ή νίκη , αλλά συνεχής παρουσία ..
::up.:: ::up.:: ::up.:: | | oneiropola 24-04-2010 @ 14:18 | ένα παράπονο στα μάτια κρεμασμένο
βρόγχος το κλάμα στο λαιμό πνιγμένο
σ ένα παρόν η μνήμη τρεμοπαίζει
πετάει πουλί η ζωή και με εμπαίζει
::up.:: ::theos.:: ::up.:: | | Helene52 24-04-2010 @ 14:22 | Ολο υπέροχο ... αλλά ο επίλογος ....εξαιρετικός γεμάτος αλήθειες !!!!!!
Καλό βράδυ Γιάννη ::theos.:: ::theos.:: ::hug.:: | | Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ 24-04-2010 @ 14:53 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | | Ναταλία... 24-04-2010 @ 15:12 | κι όσο ανήμπορος κοιτώ τα περασμένα
ελπίδες κι όνειρα πίσω μου αφημένα
νιώθω του πόνου τις πληγές
που πάνω μου εμείνανε ,να μου θυμίζουν οι ουλές
Όλο υπέροχο και ο έπιλογος θαύμα ::yes.:: ::theos.:: | | Αγνή 24-04-2010 @ 18:15 | σκυταλοδρομία
να 'σαι καλά, την έψαχνα αυτή την λέξη
μικροί παίζαμε, τώρα την νιώσαμε..!!! | | sofiagera 24-04-2010 @ 21:56 | Ζωή δεν σημαίνει τελικός
προορισμός , ήττα ή νίκη , αλλά συνεχής παρουσία
::yes.:: ::angel.:: ::yes.::
Πολύ ωραίο, αυθεντικό, μιλάει σ΄όλους... | | sofianaxos 24-04-2010 @ 23:34 | ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ ΣΤΟ ΣΥΝΟΛΟ ΤΟΥ !!!!!!!!!!!!!
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΓΙΑΝΝΗ | | Akrivauthority 25-04-2010 @ 00:21 |
::hug.:: ::hug.:: ::hug.:: | | ASTROFEGGIA 25-04-2010 @ 00:28 | Το μεγαλύτερο παράπονο κλεισμένο στον μικρότερο
λόγο είναι η λέξη "γιατί;" .
...κι αν μπεις στην διαδικασία να του δώσεις απαντήση ... το παιχνίδι χάθηκε !
Καταπλητκικό Γιάννη !
Κι εσύ να εχείς μια όμορφη Κυριακή !
| | χρηστος καραμανος 25-04-2010 @ 09:20 | μάταια κι άρδην όσα φύγαν
όσα είναι εδώ κι όσα δεν γίναν
δεν είναι της ζωής μας η ουσία
ζωή σημαίνει, αυτή η συνεχή μας παρουσία
ΣΠΟΥΔΑΙΟΣ ΧΙΟΣ!!! ::up.:: ::theos.:: ::rol.:: | | ΚατεριναΘεωνα 25-04-2010 @ 10:18 | ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ!!!!!! ::theos.:: ::yes.:: ::theos.::
ΜΠΡΑΒΟ ΓΙΑΝΝΗ!!! | | ΥΓΡΟ ΠΥΡ 25-04-2010 @ 11:36 | ::up.:: ::yes.:: ::up.:: | | ![](/skin/images/misc/up.gif) |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|