Βρε τι συμβαίνει πρωί πρωί....Ας είναι ξεχνάμε ό,τι μας πλήγωσε...καλημέρα φιλαράκια μου...:))
ΠΑΝΤΡΕΜΕΝΗ ΕΙΣΑΙ;
Κάπου στις οκτώ το πρωί, ντυμένη όπως κι όπως
πάω στο σχολείο το παιδί, με βλέπει κι ο ταχυδρόμος.
Κι όπως γυρνάω ξανά, να πάω στο σπιτικό μου
βλέπω κάποιον να σταματά, χαρά στο πρόσωπο του.
Μπαίνει μέσα στο μπεμβέ, μου ρίχνει ένα βλέμμα
με γλύκα στο χαμογέλο, κοκκάλωσε τα φρένα.
Εγώ η τρελή σαν σάστισα, στρίβω παραπέρα
για να μη δει το σπίτι μου, γίνομαι αγέρας.
Ρ)
Βρε μήπως είσαι αλλουνού ή μήπως παντρεμένη;
δώσε μου έναν αριθμό, για να σε βρω καημένη!
Δεν γίνεται του απαντώ, γιατί είμαι παντρεμένη
μα αλήθεια σε ευχαριστώ, νιώθω ευτυχισμένη.
Μάτια γαλάζια φωτεινά, χαμόγελο όλο γλύκα
τι πήγα και παντρεύτηκα, σε χάνω κι είναι κρίμα
Ανάσανα, ξαλάφρωσα, που το' σκασα μακριά του
μα να σου αυτός, πάλι μπροστά, πω,πω τι συμφορά μου!
Στάσου μου λέει κοπελιά, μένεις στη γειτονιά μας;
πες μου αν θες ένα άριθμο, πες μου και τ' όνομα σου.
