| |
| | αθιβολες |  | | | Για την Ελενη | | |
Προβληματισμένος,
βυθισμένος στης σκέψεις μου
ένα ανοιξιάτικο βράδυ,
με ένα ποτήρι ουίσκι
αποσπεριζω με αθιβολές,
άλλες γλυκές, και άλλες πικρές,
Γλυκές όπως το γλυκό της γιαγιάς,
Στο ποιο ψιλό ξύλινο ράφι,
κριμένο πίσω
απο ακόρεστες επιθυμίες,
το πρώτο άγγιγμα του στήθους,
το πρώτο φιλί,
η ζεστασιά της αγκαλιάς της,
τα μεγάλα μαύρα και εκφραστικά
μάτια της,
Πικρό σαν το χαστούκι στο
ανυπάκουο παιδί, που θεωρεί παιχνίδι
το κουτί με τα σπίρτα,.
το δάκρυ απο τα μάτια,
της αγρυπνίες,
με παράλογες σκέψεις χωρισμού.
Ενα αιχμηρό αντικείμενο,
που μέσα στην θολούρα σου
δεν σε νοιάζει αν ειναι αποστειρωμένο,
η ανάσα βρωμάει απο το
αλκοόλ και το και τσιγάρο,
Τα μάτια δακρυσμένα,
είμαι μουδιασμένος,
Το αίμα στάζει επάνω στο ξεβαμμένο τζιν,
δεν βλεπω τίποτα,
δεν ακούω τίποτα,
το μόνο που νιώθω ειναι το αίμα,
που κυλά απο το μπράτσο μου.
Τραβώ μια τζούρα απο το τσιγάρο,
πίνω μια γούλια ουίσκι,
και σηκώνω διστακτικά το μανίκι απο το μπλουζάκι,
ειναι εκεί,
μια πληγή
ένα μονόγραμμα,
μετά απο 18 χρόνια, ειναι ακόμα εκεί......
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Ένα μαύρο βελούδο σε σκεπάζει ζωή σαν αγάπησες νύχτα λησμονάς την αυγή | | | |
|
stixoplektis
27-04-2010 @ 12:37 | Πικρό σαν το χαστούκι στο
ανυπάκουο παιδί, που θεωρεί παιχνίδι
το κουτί με τα σπίρτα,.
το δάκρυ απο τα μάτια,
της αγρυπνίες,
με παράλογες σκέψεις χωρισμού.
ΩΡΑΙΟΤΑΤΟ ! | | Ναταλία...
27-04-2010 @ 23:38 | και σηκώνω διστακτικά το μανίκι απο το μπλουζάκι,
ειναι εκεί,
μια πληγή
ένα μονόγραμμα,
μετά απο 18 χρόνια, ειναι ακόμα εκεί......
Η πληγή κλείνει μα μένει το σιμάδι ::yes.:: ::theos.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
