Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132254 Τραγούδια, 269895 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Κόρη του ανέμου
 λίγο δυσνόητο, αλλά για μένα τόσο κατανοητό....
 
νύχτα που ο άνεμος
σπάει τις φτερωτές,
από τους δώδεκα
ανεμόμυλους,
και που λυγάει
με μια του μόνο εκπνοή
δώδεκα κυπαρίσσια,

που βγαίνεις και που περπατάς
δεκάχρονη κόρη του νου
κόρη του ανέμου;
σε ποιο ξωκλήσι με κοινωνείς
σε ώρα σιωπηρής κατάνυξης
το σώμα και το αίμα της ʼνοιξης;

Μα πως μπορείς εσύ
πως δε φοβάσαι
να βγάζεις στη στεριά
τη θάλασσα;
και όλα μου τα όνειρα
-που ήτανε πάντα γήινα-
να μπλέκονται στα φύκια…



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 5
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Στίχοι για μελοποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

http://luogointerno.blogspot.com/
 
Γιαννόπουλος Χρίστος
18-06-2005
Αινιγματικό σε βρίσκω πάλι..(δεν θέλω να πω αυτό αλλά μου αρέσει κάθε φορά που μου το λες εσύ),,,Ωραιότατο....Αυτό είναι για τραγούδι.....Τη μουσική που σου έγραψα δεν βρήκα χρόνο να στην ηχογραφήσω....σχολεία και τζίτζικες στοιχιώνουν το μυαλό μου...δεν βιαζόμαστε;.....φιλιά...
Γιαννόπουλος Χρίστος
18-06-2005
συγνώμη δεν σου έγρψα...σου έταξα....ο δαίμων μου πάλι...
KaMDeN
18-06-2005
Πολύ ωραίο,ειδικά οι 2 πρώτες στροφές είναι καταπληκτικές...
annaΤi
18-06-2005
Απίθανο... η τελευταία στροφή, κορύφωση!!!! ...αλλά και η πρότελευταία.... ;-)
Μετέωρος Άγγελος
18-06-2005
Λαβυρινθος οι σκεψεις σου... Η διαδρομη ομως ειναι υπεροχη!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο