| |
[color=fuchsia][B] Η ΣΚΙΑ ΤΟΥ ΚΟΡΙΤΣΙΟΥ[/B][/color]
[color=purple][B]Σε ένα κάστρο σκοτεινό πορευόταν μία χλωμή νεκροζώντανη σκιά, που για ελάχιστο χρόνο φώτισε τα σκαλοπάτια που οδηγούσαν στο διάδρομο… όμως και πάλι όλα χάθηκαν στο σκοτάδι της αβύσσου. Ένα κορίτσι αδύναμο, μικρό και στο σώμα ασθενικό μα συνάμα τόσο γλυκό και χαριτωμένο, βάδιζε τους δρόμους και τα έρημα σοκάκια ζητιανεύοντας για λίγη αγάπη και στοργή…. κάπου να ζεσταθεί από το κρύο του χιονιά. Δεν ήταν μόνο ο βαρύς παγετός που πάγωνε το κορμί της, αλλά και το «κρύο» του κόσμου αυτού που κρυστάλλωνε τα πάντα γύρω της και την έκανε να κρυώνει περισσότερο.
Από την πολύωρη διαδρομή και τη περιπλάνησή της στους δρόμους, βρήκε ως καταφύγιο μία πόρτα μισάνοικτη ενός παλαιωμένου κάστρου. Κούρνιασε σε μια γωνιά του κάστρου, προσπαθώντας να αποκοιμηθεί…μάταια έκλεινε τα μάτια της να ξαποστάσει, αφότι οι λυγμοί σχημάτιζαν ποτάμια και η θλίψη σαν κόμπος από γερό σχοινί της μείωναν την ανάσα και το οξυγόνο λιγόστευε γύρω της, κάνοντάς την να υποφέρει ασφυκτικά. Φαινόταν να ανήκει σε παλαιότερη εποχή από το φόρεμα που ήταν ντυμένη…πίσω στις αθώες ρομαντικές εποχές. Τότε που τα κορίτσια είχαν όμορφες πλεξούδες στα μαλλιά και μακριά δαντελένια φορέματα πριγκιπικά. Παλαιωμένο έμοιαζε το ύφασμα στην υφή και τα πόδια της ήταν γυμνά και ματωμένα…
‘‘Γλυκό, μικρό παιδί δεν ξέρεις τίποτα για τον «κρύο» κόσμο έξω, είσαι τόσο νέο να συνειδητοποιήσεις τι ζητάει από σένα απόψε. Φτωχό, μικρό κορίτσι δεν υπάρχει κανένας που να μπορείς να εμπιστευτείς γύρω σου. Στη σκοτεινιά της νύχτας γίνονται τα εγκλήματα.
Η μητέρα σου αρνείται να είναι κοντά σου…όταν υπάρχει κάποιο πρόβλημα απομακρύνεται όσο και αν σε αγαπά. Δεν μπορεί να σε ακούει άλλο πια να κλαις και εκείνη μόνο προσεύχεται για σένα…για λίγο παύουν όλα και κρυσταλλώνει το τοπίο για άλλη μια φορά τριγύρω σου. Πλέεις σε ωκεανούς σιωπής δίχως κουπιά και σχεδία και πνίγεσαι στα δάκρυα που είναι δυνατότερα από τα πελώρια κύματα του βαθύ γαλάζιου νερού. Αναρωτήθηκες ποτέ αν σε κατάλαβε κανείς πραγματικά; Κανένας δεν μπορεί να σώσει κανέναν όσο και αν νοιάζεται και αγαπά. Έχεις ανάγκη από ένα στήριγμα, από μια τρυφερή αγκαλιά να σε πλαισιώνει και να μη θλίβεσαι πια. Μα πολλά τραύματα θα παραμείνουν στο σκοτάδι. Πόσο φοβάσαι το σκοτάδι όταν πλησιάζει…πόσο σε κουράζει αυτό το βάρος που σε σκεπάζει…πόσο καρτερείς μια καινούργια αρχή ’’ ….[/B][/color]
[color=fuchsia][B]Ο κόσμος μέσα από τα καστανά μου μάτια.
Ελευθερία 24 ετών[/B][/color]
[B]Music: Rudolf Schenker
Lyrics: Klaus Meine[/B]
[color=black][I]Sweet little child
You know nothing
About the cold world outside
You're too young to realize
What he wants from you tonight
Poor little girl
There is no one
You can trust in the world
In the darkness of the night
What he's doing is a crime
Your mother denies
If There's a problem
She's looking away
She don't wanna hear you cry
She will pray
Then it's over for a while
An ocean of silence
Is drawning your heart
What never should be
Will remain in the dark
Poor little girl
There is no one
You can trust in the world
In the darkness of the night
What he's doing is a crime
She is daddy's girl
Daddy's girl
Daddy's girl[/I][/color]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
