Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131545 Τραγούδια, 269630 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Έτσι
 
Έκλεισα τα μπαλκόνια μου
Να μην ακούω τα σκυλιά που αλυχτάνε
Κοιμήθηκα στα σκοτεινά σεντόνια μου
Θλίψη κι αγωνία στην καρδιά μου πια χωράνε

Δεν θέλω άλλο απ’το δικό σου χέρι
Για να στηρίζει τις φτερούγες μου,αν είναι βολετό
Εκείνο το λευκό,δροσάτο σου αγέρι
Για να σωπαίνει τον καημό

Γκρίζο το λυκόφωτο της αυγής μου
Μια άβυσσος το χρώμα της ζωής μου
Μα σε σένα εναποθέτω την ελπίδα ν’αναστηθώ
Όνειρο μου χθεσινό κι αυριανό

Έτσι θα σε κρατήσω φανερωμένη φαντασία
Σε μια καίρια της αγάπης επιθυμία
Έτσι θα σε προσμένω στην ερημιά μου
Άθικτο σημάδι μες στη θολή καταχνιά μου



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 1
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
Ναταλία...
29-04-2010 @ 05:42
Δεν θέλω άλλο απ’το δικό σου χέρι
Για να στηρίζει τις φτερούγες μου,αν είναι βολετό
Εκείνο το λευκό,δροσάτο σου αγέρι
Για να σωπαίνει τον καημό

Υπέροχο όλο όπως πάντα ::up.:: ::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο