Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 10 πλάκες πεζοδρομίου
 
Το τσακισμένο σου κορμί λυγίζει.
Αγγίζεις τις πληγές σου
και πόνο θα ήθελες να λες, δεν νιώθεις.
Ουρλιάζεις μα κανεις δεν σε ακούει.
Η ποιο μεγάλη μοναξιά μέσα στο πλήθος.
Σέρνεσαι μπροστά στις ερπύστριες.
Ζω λες?Κι ύστερα δεν ζεις.
Σε τσαλαπάτησε το άρμα μάχης
του φλογισμένου σου καιρού.
Αναπνέω λες?Κι ύστερα δεν ανασάνεις.
Πνίγεσαι από τον βρομισμένο απ ενοχες αέρα.
Κι όταν τα ματια σκοτεινιάζουν
Γεννιέμαι ψιθυρίζεις.
Κρύος σαν το πεζοδρόμιο
που ακούμπησες να ξαποστάσεις


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 5
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Can i play with madness?
 
sofiagera
29-04-2010 @ 08:58
Ουρλιάζεις μα κανεις δεν σε ακούει.
Η ποιο μεγάλη μοναξιά μέσα στο πλήθος

Εικόνα ανάγλυφη της σκληρής πραγματικότητας...

ΔΥΝΑΤΟ! ::yes.:: ::angel.:: ::yes.::
sofiagera
29-04-2010 @ 09:11
http://www.youtube.com/watch?v=KJtgGge4O-U
**Ηώς**
29-04-2010 @ 14:37
Γεννιέμαι ψιθυρίζεις.
Κρύος σαν το πεζοδρόμιο
που ακούμπησες να ξαποστάσεις
τι γράφεις βρε Τομάρι.... ::kiss.:: ::theos.:: ::theos.::
το κορίτσι του Μαι
30-04-2010 @ 23:06
μονο 10???
που εισαι συ?
καλο μηναααααααα ::hug.::
giatressa
03-05-2010 @ 04:31
Αγγίζεις τις πληγές σου
και πόνο θα ήθελες να λες, δεν νιώθεις.

συγκλονιστικό! ::yes.:: ::yes.:: ::yes.::

http://www.msnbc.msn.com/id/36788569/ns/us_news-life/

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο