| |
Της άνοιξης τα πέταλα
ηχούν , με τα αρώματα
τα μάτια ξεκουφαίνουν
κι εγώ ψηλά που πέταγα
αγκάλιασα σε χώματα
χέρια , κλαδιά που γέρνουν
Μα θα ‘ρθει πάλι η αυγή
που με του ήλιου την κραυγή
πληγές παλιές θα κλείσουν
πίσω απ’ τα μάτια τα υγρά
αφήνω όλα τα πικρά
χαρές να μου μιλήσουν
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
