stixoi.info: Ζωη και θανατος

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	133511 Τραγούδια, 272305 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Ζωη και θανατος

Αντικρυ μου η θαλασσα ασπριζει
και τα βουνα πιο περα με κοιταζουν
τα κυπαρισια τον αερα ευωδιαζουν
ενώ ενας σπουργιτας στο χωμα του σαπιζει.

Τα κυπαρισια τα βουνα όμως δε νοιαζονται
θαρρεις τη θαλασσα εκεινη πως τη νοιαζει
πως ενας σπουργιτας επεθανε στ’ αγιαζι?
Ισως τον θανατο να πεις πως το χρειαζονται.

Ότι γεννιεται τελειωνει κι ας ποναει
και ΄να λουλουδι αυριο ανθιζει
εκει που σημερα ο σπουργιτας σαπιζει.
Γιατι είναι ο θανατος που τη ζωη γενναει.


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 3 Στα αγαπημένα: 0


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Αναμνήσεις & Βιώματα,Συναισθήματα - Εικόνες Ομάδα Ελεύθερος στίχος - Ποίηση

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

μηχανοδηγος 05-05-2010 @ 10:13	Άφωνος Σπήλιο.... Τέλειο....
oneiropola 05-05-2010 @ 14:00	Ότι γεννιεται τελειωνει κι ας ποναει και ΄να λουλουδι αυριο ανθιζει εκει που σημερα ο σπουργιτας σαπιζει. Γιατι είναι ο θανατος που τη ζωη γενναει. ::theos.:: ::yes.:: ::theos.::
ASTROFEGGIA 06-05-2010 @ 04:56	Ότι γεννιεται τελειωνει κι ας ποναει και ΄να λουλουδι αυριο ανθιζει εκει που σημερα ο σπουργιτας σαπιζει. Γιατι είναι ο θανατος που τη ζωη γενναει. Σπήλιο .... τι είναι αυτό ??????? Πραγματικά πολύ ωραίο , φιλοσοφημένο !!!!!! Καλό Απόγευμα !

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο