Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131547 Τραγούδια, 269637 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 ατιτλο
 
Δεν ξέχασε ποτέ τα λόγια της ψυχής
Μήτε το γέλιο της προσδοκίας
Μά τώρα βαδίζει γυμνός στη στάχτη της σιωπής
Και φτάνει ως τα σύνορα της αγωνίας

Κοίταξε στο χρόνο λίγο πιο ψηλά
Κι αντίκρυσε τις κουρασμένες του ρυτίδες
Μαύρη αράχνη με σπασμένα τα φτερά
Είναι πικρή η ζωή δίχως ελπίδες

Θα τον θυμούνται όσοι τον γυρεύουν
Η φωνή του,τη λήθη θα γκρεμίζει
Ξέρουν τα μάτια του ακόμα να μαγεύουν
Σ’όσους αγάπησε πάντα θα ξαναγυρίζει



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 5
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
sofiagera
08-05-2010 @ 00:48
Είναι πικρή η ζωή δίχως ελπίδες ::yes.:: ::angel.:: ::yes.::

Όλο είναι πολύ ωραίο!!!!
Ναταλία...
08-05-2010 @ 01:00
Κοίταξε στο χρόνο λίγο πιο ψηλά
Κι αντίκρυσε τις κουρασμένες του ρυτίδες
Μαύρη αράχνη με σπασμένα τα φτερά
Είναι πικρή η ζωή δίχως ελπίδες


Όλο πολύ πολύ ωραίο Άντη ::yes.:: ::up.:: ::theos.::
Tikalouba
08-05-2010 @ 02:25
Πολύ καλό ::yes.:: ::yes.::
Δέσποινα1971
08-05-2010 @ 06:19
::up.:: ::up.:: ::up.::
elpidakwstopoulou
08-05-2010 @ 08:44
Ξέρουν τα μάτια του ακόμα να μαγεύουν
Σ’όσους αγάπησε πάντα θα ξαναγυρίζει

πανέμορφο ποιητή !!! μελαγχολικό αλλά πανέμορφο !! ::up.:: ::hug.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο