| |
Σε μιαν άκρη της αυλής σου καθισμένος
με τον Σνούπυ σου τα λέω μεθυσμένος
είναι ο μόνος πια που με καταλαβαίνει
που ακούει και ποτέ δεν επεμβαίνει
στο πατάκι του ανέκφραστος γυρίζει
σαν με βλέπει παιχνιδιάρικα γαβγίζει.
Κι αν είναι λίγο το κακό
κι ο χρόνος το διαγράψει
εγώ μ’ εκείνον αγκαλιά
για σένα θα ‘χω κλάψει.
Αναπάντητη η κλήση που σε πήρα
με τον Σνούπυ το τσιγάρο και την μπύρα
στη κατάσταση που βρίσκομαι ανθρώπου
εκτελώ και τη σκιά μου επί τόπου
κι ας μην έρθεις και ποτέ, το ίδιο κάνει
η ανάμνηση απόψε θα πεθάνει.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
