| Κρυμμένος...
στις καταιγίδας τα σκαλοπάτια...
γλιστρώ...
γλύφω μια στάλα ξεχασμένη...
θύμησης εικόνα...
ένα άλογο λευκό...
κοιμάται...
ξύπνησέ το αγάπη...
θέλω να νιώσω την αίσθηση...
να καλπάσω...
διαγράφωντας το νυστέρι...
που χάραξε ως την κόλαση τον ωκεανό...
γαλάζιο γαλήνης...
στης Ψυχής μου το θέρετρο...
δεν ξεχνούν την γεύση...
σου οι αισθήσεις...
γκρεμίζω τ' ατσάλινα κάγκελα...
στο πλακόστρωτο μιας ευθύνης...
ν' ανατρέψω της κόλασης τον δεσμό...
δεν ξέχασα...
της μορφής σου την εικόνα...
Αγάπη...
***
Στέλιος Κ.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 2 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|