| |
Φύσηξε ο βοριάς μέσα από τα στήθη μου
Είδα την άμμο τη ξανθή να απογειώνεται
Πάνω απ’ το κεφάλι μου πέρασε και με ξέχασε
Πόση ζωή ακόμα να της δώσω, πόσα λάθη της να διορθώσω
Φυσάει και μου ηρεμεί η καρδιά
Τούτα τα χρώματα της θάλασσας, αρώματα μου φέρνουν
Τούτο του γιασεμιού που τόσο έχω πεθυμήσει
Εκείνο του καλοκαιριού τα χείλη μου έχουν φιλήσει
Πόσα ονόματα δώσαμε και πόσα έχουμε κρύψει
Σε φωνάζω Θύμηση στο πανικό μου, πόσο μου ‘χεις λείψει
Τώρα πάλι έρχεσαι, τώρα με έχεις παγιδέψει
Ναι εσύ η γλυκιά μου θύμηση, το γλυκό μου ρόδο
Και ακόμα περιμένω, ένας μήνας και έχω χαθεί
Τόσες γεύσεις, έχω μεθύσει στην αναμονή τους
Ένας μήνας και είμαι κοντά σου, είμαι δίπλα σου
Με βλέπεις πόσο προχωρώ, τι άλλο θες να σου φωνάξω
Στέκομαι στο γκρεμό και χαζεύω το χάος
Στο βάθος η θάλασσα μου λέει να περιμένω
Ένα μήνα έχω υπομονή, είμαι κάπου εκεί
Πλησιάζει ο καιρός που αγκαλιά θα μας βρει η νύχτα
Πλησιάζει η μέρα που θα σε αντικρύσω
Μικρή θα φαίνεσαι από το αεροπλάνο, μια σταλιά πατρίδα
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
