΄ΠΑΣΤΕΛΟΓΑΤΟΣ 11-05-2010 @ 11:49 | Πολύ Ωραίο !!! εσύ τον ψάχνης χαχαχαχ εμένα με φώναξε ανθρωπο.... | |
Δέσποινα1971 11-05-2010 @ 11:58 | Κάθε μέρα, κάθε ώρα
χάνομαι στον όχλο μου
ξένη πόλη, ξένη χώρα
νοιώθω πια τον τόπο μου
::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
Poetic Sin 11-05-2010 @ 11:58 | Κάποιοι μοιάζουν και με φίλους
όταν σε χρειάζονται
::yes.:: | |
estia 11-05-2010 @ 13:01 | Κύνικε μου Διογένη
βγες απ’ το πυθάρι σου
ειν’ η ελπίδα μας χαμένη
πάρε το λυχνάρι σου.
Θα ήθελα να ζω στην εποχή του ::yes.:: ::smile.:: | |
crazyyyyy 11-05-2010 @ 13:15 | Κάποιοι μοιάζουν και με φίλους
όταν σε χρειάζονται
μα να προτιμας τους σκύλους
πιο πολύ σε νοιάζονται.
Εμένα μου λες!!!
::theos.:: ::up.:: Μπράβο πολύ ωραίο!! | |
oneiropola 11-05-2010 @ 14:14 |
Τόσος κόσμος, τόσο πλήθος
μα που είναι οι άνθρωποι
κι αν αστράφτει έξω ο ήλιος
είναι όλοι άφαντοι.
Κάποιοι μοιάζουν και με φίλους
όταν σε χρειάζονται
μα να προτιμας τους σκύλους
πιο πολύ σε νοιάζονται.
Κάθε μέρα, κάθε ώρα
χάνομαι στον όχλο μου
ξένη πόλη, ξένη χώρα
νοιώθω πια τον τόπο μου.
Κύνικε μου Διογένη
βγες απ’ το πυθάρι σου
ειν’ η ελπίδα μας χαμένη
πάρε το λυχνάρι σου.
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
Ναταλία... 11-05-2010 @ 23:25 | Κάποιοι μοιάζουν και με φίλους
όταν σε χρειάζονται
μα να προτιμας τους σκύλους
πιο πολύ σε νοιάζονται.
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
χρηστος καραμανος 28-05-2010 @ 08:03 | Κύνικε μου Διογένη
βγες απ’ το πυθάρι σου
ειν’ η ελπίδα μας χαμένη
πάρε το λυχνάρι σου.
::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
mipezia 04-08-2012 @ 21:47 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
|