| |
Τα πρωτα χναρια της ζωης..τα πρωτα που θυμαμαι
ηταν σε δρομους λιολουστους που βαδιζε η στοργη σου
με δυο χερακια παιδικα που τη χαρα κρατανε
ησουν εσυ το δεντρο μου...κι εγω ημουν το κλαδι σου
Ποσο αγαπας το μπαμπα?...
Μεχρι τον ουρανο και πιο πανω..
Τα πρωτα δειγματα γραφης ητανε τα δικα σου
σαν εν λευκω υπογραψες επανω στα φτερα μου
κι αν ολα δε μου ταμαθες λογω της αγνοιας σου
με καρτερουσες παντα εκει..σε καθε τσακισμα μου..
Ποσο αγαπας το μπαμπα?..
Μεχρι τον ουρανο και πιο πανω...
Ο πρωτος φοβος που'νιωσα..ηταν να μη σε χασω
σα πρωτοβροχι εσταξε στην αγουρη τη γη μου
και να που ο αμιληκτος καιρος με εκανε να προφτασω
να δω να γινεσαι σκια..κι εγω ερημο κλαδι σου..
Καιρο δε στο'χα πει μπαμπα...
Μεχρι τον ουρανο και πιο πανω....
[align=center]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
