| |
Στο παραθύρι μου πουλιά χτίζουν φωλιά
και με ξυπνούνε σαν παιδιά όταν χαράζει
Μες το δωμάτιο μου δίνεις δυο φιλιά
κι έχεις τον έρωτα αγκαλιά να σε θηλάζει
Το πρωινό σου το χαμόγελο κοιτώ
κάνεις το λίγο αρκετό να μου φαντάζει
Γέρνεις επάνω μου σαν να σαι φυλαχτό
κάνεις τον έρωτα ανέσπερο να μοιάζει
Είδα τον έρωτα μ’ ολόλευκα φτερά
με μια ανάσα σου ψηλά να φτερουγίζει
Κι όπως ξεμάκραινε για πρώτη του φορά
είδα με βέλη τη φαρέτρα ποιος γεμίζει
Διαλέγεις χρώματα από τον ουρανό
κι όλο το γκρίζο μου φωτίζεις και αλλάζεις
Μέσα στις χούφτες σου κρατάς το γαλανό
και με χαμόγελο γλυκά μου το σταλάζεις
Στο παραθύρι μου πουλιά χτίσαν φωλιά
και μου μιλούνε καθισμένα στο περβάζι
Τη σμαραγδένια των ματιών σου πινελιά
έχουνε σπίτι στη βροχή και στο χαλάζι
Είδα τον έρωτα μ’ ολόλευκα φτερά
με μια ανάσα σου ψηλά να φτερουγίζει
Κι όπως ξεμάκραινε για πρώτη του φορά
είδα με βέλη τη φαρέτρα ποιος γεμίζει
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
