| |
Αναρωτιέμαι τι πήγε λάθος
Που έχω φταίξει κι έχω τόση μοναξιά
Στον εαυτό μου να μιλώ με τόσο πάθος
Ν’ αναπολώ το χθες μου με αναφιλητά
Σε έμαθα στις λύπες πάντα να γελάς
Στην καταιγίδα τις ομπρέλες να πετάς
Να λένε μέσα στη ζωή τα πάντα θα αντέξει
Όλα σου τα ‘μαθα μα ξέχασα μια λέξη
Κι αυτή τη λέξη την πληρώνουμε ακριβά
Τα πέντε γράμματά της μια μαχαιριά
Ένα στιλέτο που στοχεύει κατευθείαν στην καρδιά
Ριξτο σε μένα να πεθάνω τελικά
Γι αυτή τη λέξη άγονος ο αγώνας μου
Γι αυτή τη λέξη στέρφος ο χειμώνας μου
Κούφιες ελπίδες, μαύρες σκέψεις και στο τέλος ερημιά
Άνεμοβρόχι, κρυο, τρέλα, παγωνιά
Και λέγαν «μέσα στη ζωή τα πάντα θα αντέξει»
Όλα σου τα ‘μαθα μα ξέχασα μια λέξη
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
