| |
Στην τελευταία σελίδα
της ζωής μου σε κρατώ.
Χρόνια περάσαν απο τότε
που ήσουνα παιδί μικρό.
Μέσα στις λευκές σελίδες
του βιβλίου της ζωής,
εκεί που ο πόνος ήταν
μύθος για να κοιμηθείς.
Ζωγράφισε με χρώματα
ότι και να φανταστείς,
πριν μαυρίσουν οι σελίδες του
και πλέον δεν μπορείς.
Ξεφυλλίζω το βιβλίο
εκεί μέσα να σε βρώ
και λυπάμαι και δακρίζω
όταν θα σε θυμιθώ.
Έκλεψα τα χρώματα
και λίγο ουρανό,
κορνίζα φτιάχνω να σε βάλω
όταν κάπου θα σε βρώ.
Μέρα νύχτα ξεφυλλίζω
και θυμάμαι και ξεχνώ,
μα μόνο σκοτάδι βρίσκω
όσο και να προχωρώ.
Τι κι αν πάντα σε θυμάμαι
αν ποτέ δεν θα σε βρώ;
Τι κι αν τ' όνειρο φοβάμαι
πως θα βγει αληθηνό;
Τι κι αν μαύρες οι σελίδες
'γίναν όσο προχωρώ;
Τι κι αν τ' όμορφο τοπίο
τώρα έγινε θολό;
Ξέρω πως στην τελευταία σελίδα
της ζωής μου θα σε βρώ
και θα λάμπεις σαν τον ήλιο
πάνω σε χαρτί λευκό.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
