| |
Απόψε σε περίμενα
να'ρθείς σαν τον αέρα
και να φυσήξεις μέσα μου
στην μοναξιά παρέα
Σαν τον ζητιάνο γύρεψα
για φαγητό εσένα
και αντί να έρθεις
το έσκασες
μακριά σαν λωποδύτης
μα τέρμα πια το θύμα σου
θα είμαι εγώ ο θύτης
Εγώ θα βρω το έγκλημα
που θα σε σκοτώσει
ακόμα και ο ίδιος ο θεός
θα με αθωώσει
όταν θα πω τι πέρασα
τότε θα δεις θα κλάψει
θα μετανιώσει που σε έφτιαξε
και τότε θα σε θάψει
Θα ζεις μέσα απ'τον πόνο μου
που θα σου έχει χαρίσει εκείνος
Πόνος βαρύς και αβάσταχτος
θα σέρνεσαι σαν κτήνος
Θα ζεις μέσα στην κόλαση
θα καίγεσαι μονάχος
θα νιώθεις τι είναι καημός
θα δεις, θα σπας σαν βράχος
θα νιώθεις άστρο μοναχό
μες στο ωραίο σύμπαν
που τα άλλα αστέρια μακριά
σε έχουν κάνει, είπαν
Θα βλέπεις μαύρο το νερό
και τον αέρα,ομίχλη
θα νιώθεις πάνω σου βροχή
που θα σε καίει σαν λύπη
Θα έχεις πάντα για θεό
την μοναξιά την λύπη
Αφού δεν ένιωσες ποτέ
την καρδιά μου
σαν ένα σπίτι
Θα νιώθεις πόνο στη καρδιά
στα στήθια σου ένα βάρος
μέχρι να βάλεις στο μυαλό
τι πάει να πει Θάρρος.
Θα βλέπεις όλα γύρω σου
να σπάνε σαν το τζάμι
και όταν θα τρέξεις να σωθείς
εγώ θα λέω φτάνει.
Θα είμαι εκεί να σε κοιτώ
να ακούω την φωνή σου
να νιώθω τις αισθήσεις σου
να βλέπω την μορφή σου
Θα μου ζητάς βοήθεια
μα θα είσαι πάντα μόνη
γιατί όταν προσφέρθηκα
εσύ ήσουν κρύο χιόνι
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
