| |
ΑΠΑΤΗΜΕΝΗ
Μου' λεγες αγόρι μου, πόσο με γουστάρεις
πως πολλά για πάρτυ μου, μπορείς εσύ να κάνεις.
Με έλεγες αστέρι σου, με έλεγες φεγγάρι
κι εγώ η τρελή , για χάρη σου, ντυνόμουν με καμάρι.
Ξάφνου όμως χάθηκες, στου δρόμου τη γωνία
σ' έβλεπα που έφευγες, με φαγε η αγωνία.
Μια άλλη σε ξεμυάλισε, που σου' κανε τα νάζια
και σε μενα άφησες, πίκρα και μαράζια.
(Ρ)
Απατημένη ένιωσα, από σένα προδωμένη
και μες' τους δρόμους τριγυρνώ, για σένα τρελαμένη.
Με έχασε το σπίτι μου, με χάσανε και οι φίλοι
μα ένας καλός φίλος σου, μου πέταξε μαντήλι.
Απατημένη ένιωσα και είσαι συ η αιτία
που μ' έκανες και πίστεψα πως θα' μουνα η μία.
Τους άντρες τους βαρέθηκα, γιατί είναι όλοι οι ίδιοι
λόγια μονάχα στη σειρά και ψέμμα ένα πήχη.
Όμως να ξέρεις γρήγορα θα στο ανταποδώσω
όπως εσύ μ' απάτησες, διπλά θα στο πληρώσω.
ΓΕΩΡΓΙΑ ΣΙΜΙΝΗ
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 11
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
