stixoi.info: Συστολές και διαστολές

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	132744 Τραγούδια, 271239 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Συστολές και διαστολές

Σίγουρα θα’ χεις μυρίσει το χώμα από
πολύ κοντά.
Χώμα ανακατεμένο με νύχτα και αυτονομημένα
άστρα.
Ξέρεις, κάποτε ήταν παιδιά κι αυτά.
Δε γεννήθηκαν στον
ουρανό.
Μια ελεύθερη πτώση είναι πάντα δικαιολογία
γι’ αυτές τις βραδιές.
Δεν ήξερα, πες. Δεν είδα. Συνέβη.

Προχωρώντας, ξέρω, δεν γίνεται αλλιώς
παίρνεις δύναμη απ’ των άλλων τις
πληγές.
Όταν σε σκοτώνουν πρέπει να σκοτώσεις
για να λυτρωθείς. Νόμος.
Και ανοίγεις όπου μπορείς όσες μπορείς.
Και ρίχνεις μέσα ξύδι.
Πολύ ξύδι.

Διψάς.

Δεν εξηγείται αλλιώς.
Έτσι που κοιτάζεσαι στον καθρέφτη για ώρα
μα δε βλέπεις καθαρά.
Δε γίνεται να δεις πίσω του.
Δε γίνεται να σκύψεις μέσα σου.
Αλήθεια, ακόμα προσπαθείς να βρεις τι άλλαξε
πάνω σου ;
Απ’ το χέρι του μπαμπά κι έπειτα
γέμισε και το δικό σου
ρυτίδες.
Σακούλες του σούπερ μάρκετ οι αγκαλιές σου.
Μηδέν λιπαρά η ζωή. Τηλεπαιχνίδι
τις Κυριακές. Σκληρών γνώσεων ή τζόγου;

Εκείνα τα νύχια όσο πάνε και μακραίνουν.
Όλων μας, δηλαδή.
Έτσι είναι τα νύχια. Παντοδύναμα.
Κι όταν δεν βρίσκεις κάποιον εύκαιρο να τα τροχίσεις…
γεμίζεις μόνη σου χαρακιές.

Μα αν τα κόψεις, γίνεσαι άοπλη.
Αδύναμη.

Δεν σου ζητώ τίποτα.
Ένα ερωτηματικό να γίνω μονάχα.

Κάθε που σε πιάνει η μανία των συστολών
και των διαστολών.

Στο κέντρο της καρδιάς σου.


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 3 Στα αγαπημένα: 1


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Αταξινόμητα,Φιλοσοφικά Ομάδα Ελεύθερος στίχος - Ποίηση

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ 21-05-2010 @ 14:34	::theos.:: ::up.:: ::theos.::
sofiagera 22-05-2010 @ 08:43	Απ’ το χέρι του μπαμπά κι έπειτα γέμισε και το δικό σου ρυτίδες ::angel.:: ::oh.:: ::angel.:: Ποιητική δύναμη, μελαγχολία, βαριά ματιά....
ΨΕΥΔΩΝΥΜΟΣ 22-05-2010 @ 12:50	σ' ευχαριστώ για αυτό το υπέροχο κείμενο...

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο