| |
| | Κάτι Με Κρατάει Ζωντανό |  | | | Η 1η απόπειρα για δημιουργία ποιήματος... | | |
[align=center]Προσπαθώ να ξεχάσω, όμως πάλι εδώ.
Η σκέψη σου με φέρνει μπροστά στο κενό!
Κι η καρδιά μου πνιγμένη με άχρηστες ελπίδες...
Όσα θα 'θελα να κάνω μα ποτέ σου δεν είδες!
Κάτι όμως με κρατάει ξανά ζωντανό...
Σταγόνες ελπίδας στην ψυχή μου κρατώ!
Δε θέλω να νοιώθω ρηχά συναισθήματα,
Χώρια να κάνουμε της ζωής μας τα βήματα!
Ονειρεύομαι μαζί να νικάμε εφιάλτες,
Κι όσα μας μισούν να κάνουμε στάχτες!
Κάτι όμως με κρατάει ξανά ζωντανό...
Η μελωδία της καρδιάς μου, σε γοργό ρυθμό!
Αναμνήσεις πόνου με γυρνούν πάλι πίσω,
Προσπαθώ να σ' αφήσω, τον εαυτό μου να πείσω!
Μα εσύ με τραβάς, δεν μπορώ να ξεφύγω,
Στην πλάνη του έρωτα τον εγωισμό μου πνίγω!
Κάτι όμως με κρατάει ξανά ζωντανό...
Μια μέρα ξεσπώντας, να μου πεις σ' αγαπώ![/align]
Χρήστος Μπαλτατζίδης 17/09/2009
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Όποια θελήσει τα τραγούδια μου να κρίνει, ας το σκεφτεί μήπως γραφτήκανε για εκείνη… | | | |
|
Ανατολικός
24-05-2010 @ 03:09 | το πρώτο ποίημα είναι σαν την πρώτη αγάπη ... πάντα την θυμάσαι και την ιδεατοποιείς ...
ωραίο , καλή προσπάθεια , συνέχισε ... και με τον καιρό θα βλέπεις πως θα γίνεσαι ολοένα και καλύτερος ...
τέχνη η γραφή αλλά και τεχνική , και αμφότερα βελτιώνονται με τον χρόνο ...
::up.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
