|
| Αυτός ο κόσμος | | | Τα σύννεφα ξεχύθηκαν στον ουρανό ομάδι
Θα είχαν φιλί ευωδιαστό όπως το πρωτοβρόχι
Θα ήταν στην αγκαλιά απαλά και τρυφερά στο χάδι
Ποιο πλάσμα, ποιος θνητός θε να τους έλεγε όχι;
Ο άνεμος ο νεφοβοσκός στο τέλος τα μαζώνει
Γέρος με κάπα γκριζωπή και ξύλινη φλογέρα
Που παίζει σκοπούς παράξενους κάθε που ξημερώνει
Ή μήπως έρχεται γοργά σαν τον ακούσει η μέρα;
Όπως μωρό που γέλασε και λάμπει το πρόσωπό του
Ίσως για κάποιο ένστικτο, ίσως δίχως αιτία
Ο ουρανός ομόρφυνε ολόλαμπρος ωσότου
Το δειλινό τον σκέπασε με σκοτεινό μανδύα
Όμως ανάψανε φωτιές, αρχαίες φρυκτωρίες
Τα φώτα της πόλης, τ’ αστέρια, οι φάροι
Μηνύματα μεταφέρουνε, χιλιάδες ιστορίες
Και το λαμπρότερο ψηλά, το αργυρό φεγγάρι
Σαν κάποιος που μιλά σιγά και στο αυτί σου σκύβει
Μία φωνή εμπιστευτική, επίμονη σα τζιτζίκι
“Αυτός ο κόσμος χίλιες ομορφιές ακόμα κρύβει
αυτός ο κόσμος, του ανήκεις, δεν σου ανήκει…”
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 4 Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | |
| Έρωτας είναι να είσαι ευτυχισμένος με κάποιον, αγάπη να είσαι δυστυχισμένος χωρίς αυτόν | | |
|
Helene52 26-05-2010 @ 23:43 | Σαν κάποιος που μιλά σιγά και στο αυτί σου σκύβει
Μία φωνή εμπιστευτική, επίμονη σα τζιτζίκι
“Αυτός ο κόσμος χίλιες ομορφιές ακόμα κρύβει
αυτός ο κόσμος, του ανήκεις, δεν σου ανήκει…”
::yes.:: ::theos.:: ::theos.:: | | Ελένη Καιγή 04-06-2010 @ 02:22 | Καλά είναι δυνατόν να έχει μόνο ένα σχόλιο αυτό το ποίημα; Είναι υπέροχο! | | Χερσόφιλος 04-06-2010 @ 03:45 | Dim πολύ πολύ όμορφο.!!!! ::up.:: ::up.:: ::up.:: | | ΣΤΙΧΟΠΟΙΟΣ 11-02-2012 @ 06:49 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | | |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|