| |
Και να που σβήνουν τα Φώτα της μέρας και μένεις πάλι μόνος, πίσω απ’ τους έρωτες τους δήθεν φίλους τα δήθεν αγαπημένα πρόσωπα.. η τελευταία αγκαλιά το άδειο σου κρεβάτι…
Kοιμάσαι χωρίς να σκέφτεσαι και πολλά…ξυπνάς αδιαφορώντας.
Μεγάλωσε η μέρα καλοκαίριασε…ποιες αγάπες να αφουγκραστείς το μεσημέρι που σιγά σιγά γίνεται αφόρητο, μεγαλωμένος με αρχές που είναι το μόνο που σου μένει…
Πόσα αντίο είπες χωρίς να το καταλάβεις και ποσά ακόμα άκουσες χωρίς να το πάρεις χαμπάρι…τίποτα η ζωή όσο πιο γεμάτη φαίνεται τόσο πιο άδεια είναι… καληνύχτα!
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
