| |
| | Τ' αδειασμένα σου ματάκια |  | | | μαμάκα; | | |
[align=center]Alzheimer
Τ’ αδειασμένα σου ματάκια κοιτούν τον κόσμο όλο απορία
συνέχεια μέσα σου όλα καινούργια , σκληρή εξέλιξη ,όλα προβλέψιμα
ένα γερασμένο κορμάκι βορά στην ανελέητη, ύπουλη αρρώστια,
που σε κλέβει από μέσα,
βαθιές ρυτίδες ,άτσαλο βήμα
σβήνουν συγγένειες και γνωριμίες
εγώ ποια είμαι ,μαμά για σένα;
έμεινε μόνο ένα μας χάδι, μια αγκαλιά μας ,ένα φιλάκι
για πόσο άραγε θα σ’έχω ακόμα
φοβάμαι το επόμενο στάδιο
και την πλήρη αποστασιοποίηση ,
έτσι κι αλλιώς τα λόγια σου ξεφεύγουν
παρακαλάω να μην το περάσεις
θεούλη μου, άφησέ της …
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | nikoletatsikoti@yahoo.gr | | | |
|
Denis
28-05-2010 @ 04:12 | Ήμουνα που ήμουνα σμπαράλια ειδικά σήμερα... Ήρθε και τούτο και μου 'δωσε τη χαριστική βολή... Κουράγιο, Μιρέλα... ''[...] Την όχθη θα την περάσουμε πεζή. [...]''... ::cry.:: | | Ναταλία...
31-05-2010 @ 03:04 | Τ’ αδειασμένα σου ματάκια κοιτούν τον κόσμο όλο απορία
συνέχεια μέσα σου όλα καινούργια , σκληρή εξέλιξη ,όλα προβλέψιμα
ένα γερασμένο κορμάκι βορά στην ανελέητη, ύπουλη αρρώστια
Είχε δίκιο η Denis
::yes.:: ::hug.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
