stixoi.info: Ένα παιδικό, βραδινό ποιηματάκι

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Ένα παιδικό, βραδινό ποιηματάκι

στην αδερφή μου

Τρεμόσβηνε το φως ‘κείνο το βράδυ
συνωμοσίες μυστικές φτιάχναμε κι ήμασταν παιδιά.
Ήτανε λέει ο κόσμος το κρησφύγετο του φεγγαριού
και στη βεράντα η τέντα, το σπιτάκι για τα αστέρια.

Πόσο πιο απλά γεμίζαμε τις μέρες μας
με τους γονείς μας στη σκοπιά του κινδύνου
εμείς να παίζουμε κρυφτό από τον πόνο.
Ψάχναμε πόρτες στον ορίζοντα να μπούμε
μικρές οπές για τις ανάσες και τα ξέφρενα όνειρα.

Θυμάμαι, μου πήρες το χέρι και με τράβηξες στο σπίτι
κι όταν σε ρώτησα γιατί, είπες
«για να σε προστατεύσω από εκείνα που θα μάθεις..»

Ήμουν οκτώ τότε. Πέντε χρόνια παραπάνω εσύ.
Δεν καταλάβαινα και πολλά από αυτά που μου σιγοψιθύριζες τα βράδια.
Έπαιζα μοναχά με τις υποψίες μου διπλά παιχνίδια
να βγαίνω πάντα και για όλους η νικήτρια.
Μα ήταν αλλιώτικο το βράδυ εκείνο.

Έφερες μπρος σου ένα τετράδιο καινούργιο
κι άρχισες δειλά μα σταθερά να μου διαβάζεις
κάτι αθώα ποιηματάκια που με μάγευαν
«Να την, την κόρη του Νοτιά
με τα ξανθά μαλλάκια της και το πανώριο μπόι.
Χελιδονάκια ανέθρεψε στις φούχτες της και φέρνει…»

Πόσο πιο όμορφα μιλάνε τα παιδιά!

Ξέρεις, σιγά παραπατώντας, γοργά « σκουντουφλώντας», μεγάλωσα.
Κι άρχισα να μαθαίνω «εκείνο» και το «άλλο»
μέχρι που ήρθε η μέρα να γράφω εγώ για σένα αυτό το ποίημα.
«Να την, την κόρη του μπαμπά
και το παιδί της μάνας
να την, τη μια μου αδερφή που τη διπλολατρεύω…»
Δεν ξέρω αν ποτέ μπορέσω να στο πω ή να στο δείξω.
Ξέρω πως σίγουρα και εσύ
θυμάσαι ακόμα εκείνο το μονάκριβο βράδυ
σαν μια αλησμόνητη βόλτα στο ταξίδι που διαγράφουμε μαζί τόσα χρόνια.

Σ’ ευχαριστώ…


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 17 Στα αγαπημένα: 2


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Αταξινόμητα Ομάδα Αταξινόμητα

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

Δεν πάω απλά με το ρεύμα. Εγώ είμαι η ροή.

niotis@yahoo.gr 28-05-2010 @ 14:20	Έφερες μπρος σου ένα τετράδιο καινούργιο κι άρχισες δειλά μα σταθερά να μου διαβάζεις κάτι αθώα ποιηματάκια που με μάγευαν νοσταλγικο και ομορφο!!!!!!!!!!!!! ::hug.:: ::theos.:: ::theos.::
Stixorragwn 28-05-2010 @ 15:05	"Πόσο πιο όμορφα μιλάνε τα παιδιά!" ::hug.::
Denis 28-05-2010 @ 15:24	Και που ν' ακούσεις, πόσο πιο όμορφα τραγουδάνε!: http://rapidshare.com/files/392701806/Paidiko_Tragoydaki.mp3.html . ::rol.::
ΚατεριναΘεωνα 28-05-2010 @ 15:39	ΑΘΑΝΑΣΙΑ!!!!!!!! ::theos.:: ::hug.:: ::theos.::
Ανατολικός 28-05-2010 @ 16:25	ότι κι αν γέννησε η αγάπη δεν μπορεί παρά να είναι τόσο όμορφο όσο κι αυτή ... «για να σε προστατεύσω από εκείνα που θα μάθεις..» στίχος συγκλονιστικός ... ::yes.::
ΓΙΑΝΝΗΣ Κ 28-05-2010 @ 22:21	Αυτή κι'αν είναι αφιέρωση!!!!!
sofiagera 29-05-2010 @ 00:51	Ψάχναμε πόρτες στον ορίζοντα να μπούμε μικρές οπές για τις ανάσες και τα ξέφρενα όνειρα ::up.:: ::up.:: ::up.:: Είναι καταπληκτικό όλο!!!!!!
giannis0911 29-05-2010 @ 01:03	καλημέρα , μιά νοσταλγία όλο ... ::smile.:: ::yes.:: ::smile.::
Ναταλία... 29-05-2010 @ 01:15	Αθανασία μου έχει βαθυ νόημα το ποιήμα σου κορίτσι μου να κοιτάς πάντα μπροστά και να είσαστε πάντα ενωμένες . ::yes.:: ::hug.:: ::kiss.::
xxix86 29-05-2010 @ 06:45	::theos.::
Kostas Houston 29-05-2010 @ 09:06	Να χαίρεσαι την αδελφή σου και εκείνη να χαίρεται εσένα. Πάντα έτσι αγαπημένες
oneiropola 29-05-2010 @ 09:19	ΜΠΡΑΒΟ!!! ::theos.:: ::yes.:: ::theos.::
dr.rockthan 29-05-2010 @ 12:05	συγκλονιστικο!!!!!!!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
elpidakwstopoulou 30-05-2010 @ 10:39	Δεν έχω αδέλφια ήμουν πάντα μόνη ..ούτε πια γονείς ... μ εκανες κι εκλαιγα σαν παιδι !! να είστε πάντα καλά ..είναι τυχερή που σ εχει !!! ::love.:: ::hug.::
ΨΕΥΔΩΝΥΜΟΣ 30-05-2010 @ 12:49	θυμάσαι ακόμα εκείνο το μονάκριβο βράδυ σαν μια αλησμόνητη βόλτα στο ταξίδι που διαγράφουμε μαζί τόσα χρόνια... καταπληκτικό φινάλε, αντάξιο του...
Χρήστος Γιουσμαδόπουλος 01-06-2010 @ 15:21	Γλυκιά μου Αθανασία λατρέβω πάντα να σε διαβάζω! ::hug.::
Tikalouba 06-06-2010 @ 05:40	Μου θύμισες το ποιηματάκι που έχω γράψει για τον αδελφό μου (είναι στο βιβλίο που σου έστειλα...) - Απίθανη Αθανασία ::rol.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο